Deficyt witaminy D może się zemścić u… dentysty

Niedobory witaminy D mogą prowadzić do wydłużenia leczenia, a nawet do wystąpienia różnorodnych komplikacji, np. powikłań po wszczepieniu implantu lub gorszego gojenia się rany po usunięciu zęba – mówi prof. Marzena Dominiak, prezydent Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego.

Czy dieta może mieć znaczny wpływ na zdrowie jamy ustnej?

Oczywiście. Zajmuję się badaniem roli witaminy D w tym kontekście i okazuje się, że dieta, która jest uboga w tę witaminę, albo która uniemożliwia jej prawidłowe wchłanianie lub zaburza prawidłowe działanie innych czynników potrzebnych, aby doszło do syntezy witaminy D w naszym organizmie, ma wiele konsekwencji dla zdrowia jamy ustnej.

Dzięki witaminie D zachodzą bowiem skomplikowane procesy, niekoniecznie wprost z nią kojarzone. Np. doprowadza do tego, że wapń dociera do kości, albo że m.in. dzięki niej nie dochodzi do rozwoju stanu przedcukrzycowego.

Biologiczna aktywność witaminy D wpływa więc na wiele sytuacji, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, a pośrednio wpływa na stan zdrowia jamy ustnej. Robiliśmy nawet badania na ten temat w ramach pracy doktorskiej. M.in określaliśmy poziom witaminy D u osób, które zgłaszały się do leczenia stomatologicznego z powodów ortodontycznych, czyli takich, kiedy dochodzi do nieprawidłowości budowy szczęki, żuchwy, wad zgryzu, wad zębowych. Badaliśmy u nich poziom witaminy D i innych mikroskładników, które są nam niezbędne, zbieraliśmy informacje, czy ktoś przyjmował witaminę D, czy stosował jakąś dietę, która wpływa na poziom witaminy D w organizmie, dopytywaliśmy o nasłonecznienie.

Okazało się, że żadna z tych cech nie wpłynęła znacząco na poziom witaminy D, w tym – spożywanie lub niespożywania mięsa, czy okazjonalne przebywanie na słońcu, na przykład na wakacjach. Dzięki tym „zabiegom” jej poziom może wzrosnąć najwyżej kilka jednostek, a to za mało, abyśmy mogli mówić o znaczącym ich wpływie.

Amerykańskie Towarzystwo Endokrynologiczne uznało poziom między 40 a 60 ng/ml jako niezbędny, aby tkanki miękkie mogły prawidłowo funkcjonować, nieco wyższy jest dla kości. Ale nie chodzi tylko o utrzymanie takiego poziomu witaminy D w krwi żylnej. Bo okazuje się, że gdy zbadamy jej poziom w krwi włośniczkowej, to jest on zdecydowanie niższy, a liczy się poziom wchłoniętej i przetworzonej witaminy D, która doszła do komórek i powoduje ich prawidłowe funkcjonowanie.

Co się dzieje w jamie ustnej, jeżeli poziom witaminy D jest niewłaściwy?

U dzieci pierwszym objawem jest krzywica, natomiast u osób młodocianych i dorosłych możemy mieć bardzo dużo różnych zmian począwszy od chorób przyzębia, częstszej próchnicy zębów po wady zgryzu jako wynik przyspieszonego procesu zarastania szwów kostnych, co skutkuje m.in. dość częstymi w naszej populacji zwężeniami szczęki czy tyłozgryzami i zgryzami krzyżowymi.

Z badań wynika, że poziom witaminy D może mieć wpływ na przebieg leczenia stomatologicznego. Proszę opowiedzieć na czym polega ten związek?

To prawda. Wszelkie niedobory mogą prowadzić do wydłużenia leczenia, a nawet występowania różnorodnych komplikacji. Prawidłowe stężenie witaminy D w organizmie zmniejsza ryzyko powikłań po leczeniu implantologicznym, a także zwiększa szanse na powodzenie wszczepu implantu – w dużej mierze zależy ono bowiem od stanu tkanki kostnej, na którą bezpośredni wpływ ma właśnie witamina D.