Jak poprawić adhezję i retencję w trudnych warunkach – opis przypadków klinicznych z zastosowaniem włókna szklanego UFM Dentapreg® – cz. I

TITLE: How to improve adhesion and retention in difficult conditions – a clinical report of using the fiberglass UFM Dentapreg^® – part I
Streszczenie: Zastosowanie włókien szklanych w zachowawczych zabiegach rekonstrukcyjnych pozwala oszczędnie opracować tkanki twarde rekonstruowanych zębów, które w przypadku tradycyjnego leczenia zostałyby bezpowrotnie utracone. Dzięki włóknom szklanym udaje się zachować warunkowo zęby, które kiedyś zostałyby zakwalifikowane do ekstrakcji. Natomiast w zabiegach estetycznego remodelingu możemy albo minimalnie opracować tkanki twarde, albo całkowicie zrezygnować z preparacji mechanicznej na rzecz preparacji chemicznej przez matowienie i wytrawianie. Prace z użyciem włókien szklanych możemy traktować jako długoterminowe ostateczne lub jako prace tymczasowe, np. przed leczeniem implantologicznym lub rekonstrukcyjnym, indywidualizując potrzeby pacjentów.
Słowa kluczowe: mikroinwazyjna stomatologia rekonstrukcyjna, stomatologia estetyczna, mikroprotetyka, włókna szklane
Summary: The use of glass fibers in the conservative reconstructive surgery help economically prepare hard tissues of teeth reconstructed, which in the case of traditional treatment would be irretrievably lost. With glass fibers it is possible to conditionally retain teeth that had once been classified to extraction. However, in the treatment of aesthetic remodeling we can either minimally prepare hard tissues, or completely abandon the mechanical preparation and apply the chemical preparation by etching and tarnishing. Restorations with the use of glass fibers can be treated as long-term and final or as temporary treatment, i.e. prior to the implant or reconstructive treatment, individualizing the needs of patients.
Keywords: micro-invasive reconstructive method, aesthetic dentistry, microprosthetics, fiber glass

Założeniem mikroinwazyjnej estetycznej stomatologii zachowawczej jest zachowanie jak największej ilości twardych tkanek rekonstruowanego zęba i ewentualne wprowadzenie dodatkowych elementów retencyjnych o podobnej do tkanek twardych elastyczności, estetyce i stopniu ścieralności. Tylko włókna szklane w połączeniu z materiałami kompozytowymi spełniają wyżej wymienione kryteria estetyczne i wytrzymałościowe. Na rynku obecna jest duża gama obu grup produktów. Należy jednak pamiętać, że zastosowanie włókien szklanych nie jest niezbędne podczas wszystkich kompozytowych zabiegów odtwórczych. Przydaje się tam, gdzie lekarz potrzebuje dodatkowej adhezji lub większej wytrzymałości mechanicznej rekonstruowanego fragmentu tkanki (schemat 2 i 3), np.: przy trudnych warunkach zgryzowych, przeciążeniach, bruksizmie, podczas fazy leczenia stawów skroniowo-żuchwowych (przebudowa lub zwiększanie wysokości zwarcia) (3).

Zabiegi stomatologii odtwórczej są w stanie odbudować właściwą funkcję zęba i poprawić rozkład obciążeń wynikających z okluzji i żucia (1, 3). Zęby w odcinku przednim muszą wytrzymywać obciążenia ściskające, a więc elastyczność jest tu najważniejszą cechą. Przednie zęby w górnym łuku są poddawane działaniu naprężeń zginających – w przypadku tych zębów ich najważniejszą cechą jest sztywność. W zębach przednich wzmocnienie z włókien szklanych jest często stosowane ze względów funkcjonalnych, a nie adhezyjnych – w celu poprawy sztywności zęba (1). Jeśli chodzi o zastosowanie włókien szklanych w przypadku zębów bocznych, to najczęściej są one używane w celu poprawy adhezji uzupełnienia i zwiększenia powierzchni nośnej preparacji (1, 3).

Artykuł pokazuje, jak zastosować włókno szklane w praktyce w różnych sytuacjach klinicznych. Tematyka włókien szklanych jest dość popularna we współczesnej literaturze, dlatego przedstawione zostaną głównie nietypowe i autorskie rozwiązania praktyczne – doraźna pomoc w sytuacjach, które mogą zdarzyć się w każdym gabinecie stomatologicznym. Wszystkie przedstawione zabiegi zostały wykonane z użyciem ultracienkiego włókna szklanego Dentapreg^® UFM. Jest to najcieńsze dostępne obecnie włókno szklane o wymiarze 0,1 mm. Włókna szklane w innych systemach mają grubość od 0,3 mm. Dlatego właśnie UFM może być używane w nietypowych sytuacjach i przy małoinwazyjnej mikropreparacji – jego obecność znacznie poprawia adhezję i retencję, ale nie zabiera miejsca potrzebnego na estetyczną rekonstrukcję czy modelowanie warstwowe.

Dzięki zaawansowanej technologii włókno UFM zostało całkowicie pozbawione pamięci kształtu, co powoduje, że doskonale adaptuje się do każdej zadanej mu krzywizny i powierzchni preparacji bez efektu sprężynowania czy odstawania. Nie zaburza koloru kompozytu (nawet szkliwnego). Produkt ma naśladować połączenie szkliwno-zębinowe (DEJ) poprzez rozkład sił okluzyjnych, a co za tym idzie – zapobiegać kumulacji napięć oraz pęknięć szerzących się od szkliwa do zębiny. W wyniku tego użycie Dentapreg^® UFM znacząco wpływa na zwiększenie trwałości wykonywanych prac. Producent określa jego szerokość jako 4-10 mm, co oznacza, że włókno ma unikalną możliwość rozszerzania się. Cechę tę należy wykorzystać np. przy wzmacnianiu licówek kompozytowych na szerokich siekaczach, podpieraniu guzków zębów trzonowych, w nakładach. Włókno jest światłoutwardzalne, kompatybilne z każdym kompozytem, nie wymaga dodatkowej silanizacji.

Czytaj także: Jak poprawić adhezję i retencję w trudnych warunkach – opis przypadków klinicznych z zastosowaniem włókna szklanego UFM Dentapreg® – cz. II

Galeria

zobacz więcej