Tytanowe implanty podokostnowe wykonane w technologii spieku laserowego

Artykuł prezentuje wytwarzanie implantów podokostnowych z zastosowaniem technologii CAD/CAM.

TITLE: Titanium periosteal implants made in laser sinter technology
STRESZCZENIE: Artykuł prezentuje wytwarzanie implantów podokostnowych z zastosowaniem technologii CAD/CAM.
SŁOWA KLUCZOWE: implanty podokostnowe
SUMMARY: The article presents the fabrication of periosteal implants using the CAD/CAM technology.
KEYWORDS: periosteal implants

W implantoprotetyce jednymi z najbardziej popularnych implantów są implanty jednoczęściowe, dwuczęściowe oraz jarzmowe (zygomatyczne). Aby implant uzyskał dobrą stabilizację, potrzebna jest dostateczna ilość kości zapewniająca mu zakotwiczenie w kości. W przypadku pacjentów ze znacznym zanikiem wyrostka idealnym rozwiązaniem mogą okazać się implanty podokostnowe osadzone pod okostną na kościach szczęki lub żuchwy.

W artykule zaprezentujemy wytwarzanie implantów podokostnowych wspomagane technologiami CAD/CAM. Do ich wykonania niezbędne są:

• tomografia komputerowa pacjenta (CBCT),
• oprogramowanie do segmentacji kości oraz obróbki modeli 3D w postaci pliku STL,
• oprogramowanie do projektowania implantów podokostnowych,
• oprogramowanie z frezarką numeryczną do przygotowania ramek pod spiek oraz opracowania powierzchni multiunitów,
• drukarka 3D do wykonania modeli szczęki lub żuchwy po segmentacji,
• maszyna do spieku laserowego w tytanie,
• piec do odpuszczenia metalu,
• maszyna do anodowania tytanu,
• inne urządzenia do przygotowania powierzchni i oczyszczenia implantu.

Po wykonaniu tomografii komputerowej pacjenta pliki w formacie DICOM zostają przesłane do laboratorium, gdzie technik dentystyczny w oprogramowaniu do segmentacji kości poddaje obraz głowy pacjenta obróbce (fot. 1). Segmentacja to proces, w którym po odpowiednim zaznaczeniu elementów kostnych otrzymujemy modele do obróbki. W ten sposób uzyskujemy podstawę, na której będą projektowane i dopasowane po ich wytworzeniu implanty podokostnowe. Pierwotny obraz pliku po segmentacji jest niestety bardzo zaszumiony i nierówny, ma liczne otwory, które wymagają zamknięcia oraz usunięcia, by nie generowały błędów na etapie projektowania. Kość zostaje wygładzona, otwory zamknięte, a każdy element niebędący w połączeniu ze szczęką powinien zostać starannie usunięty. Po wytworzeniu pliku gotowej szczęki zostaje ona przesłana na druk 3D, gdzie zostaje wydrukowana z żywicy światłoutwardzalnej (fot. 2). Pliki zostają również przesłane do oprogramowania, gdzie następuje projektowanie implantów podokostnowych (fot. 3-5). Powinny one składać się z odpowiedniej grubości konstrukcji ramion, otworów pod śruby oraz dobrze zaplanowanego umiejscowienia multiunitów, do których w przyszłości zostanie przykręcona tymczasowa i ostateczna praca protetyczna. Lekarz powinien dokładnie zaplanować kształt implantu; w tym celu na modelach kości z wydruku może narysować przebieg projektu. Gotowe pliki zostają przekierowane na dział CAM, gdzie zostają dodane do implantu ramiona ramki oraz tzw. kapa, czyli na multiunit zostaje nałożony walec z naddatkiem, który zostanie następnie ofrezowany do kształtu multiunitu (fot. 6-7). Technik generuje plik do spieku laserowego i umieszcza na płycie maszyny. Po spieku płytkę z gotowymi implantami umieszcza się w specjalnym piecu do odpuszczenia naprężeń w konstrukcji (fot. 8). Dopiero po tym procesie można odciąć implanty podokostnowe, usunąć supporty i poddać multiunity ofrezowaniu. Ofrezowanie to proces, w którym maszyna w miejscach multiunitów z tzw. kapy wycina docelowy kształt multiunitu i wykonuje na jego środku gwnitowanie pod śrubę. Jest to konieczne, aby istniała możliwość przykręcenia pracy protetycznej (fot. 9). Kolejnym krokiem jest odcięcie od implantów ramion po ramce, dopasowanie ich manualnie przez technika do modeli drukowanych szczęk oraz sprawdzenie, czy przez każdy otwór swobodnie przechodzą śruby przykręcające implant do kości. Wewnętrzna część implantu zostaje wypiaskowana w celu lepszej osteointegracji implantu, a zewnętrzna – wypolerowana, aby nie podrażniała tkanek miękkich pacjenta. Kolejnym etapem jest oczyszczenie implantu w myjce ultradźwiękowej, poddanie go anodowaniu oraz kolejnemu oczyszczeniu (fot. 10-13). Przed zabiegiem konieczna jest sterylizacja implantu podokostnowego.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii PROTETYKA

Do zabiegu lekarz otrzymuje implanty podokostnowe, modele kości z druku 3D oraz kartę informacyjną z uwzględnieniem miejsc, w których mogą wystąpić ewentualne korekty kości, aby dopasować implant podokostnowy, np. podcienie na kości. Czasem wykonuje się szablon chirurgiczny pozwalający na korektę wąskiego wyrostka uniemożliwiającego osadzenie implantu lub wycięcie miejsca pod multiunit, który wymaga osadzenia niżej względem kości.

Galeria

zobacz więcej