Badanie kliniczne w chirurgii stomatologicznej. Część 2

Z odchyleń od stanu prawidłowego możemy zaobserwować:

• język geograficzny (lingua geographica);
• język włochaty (lingua pillosa);
• język mosznowy (lingua scrotalis) – w awitaminozie B1;
• język malinowy – w niedokrwistości z niedoboru Fe;
• biały nalot (w grzybicy, w nieżytach żołądkowych);
• owrzodzenia (nowotwory, białaczka, agranulocytoza);
• upośledzenie ruchomości (w chorobach neurologicznych, w nacieku nowotworowym mięśni zewnętrznych języka, w stanach zapalnych);
• stwardnienie/obecność twardego guzka budzi podejrzenie zmiany nowotworowej;
• bóle języka – mogą promieniować w kierunku ucha wzdłuż przebiegu nerwu językowego (1).

Badanie dna jamy ustnej

W dalszej kolejności należy poddać ocenie dno jamy ustnej. Badamy za pomocą wzroku oraz dotyku. Polecamy pacjentowi przechylić głowę do przodu i dołu, a następnie dotknąć końcem języka do podniebienia. Dla dokładnego zbadania tej okolicy stosujemy badanie oburęczne: palcem jednej ręki od wewnątrz, a palcami drugiej ręki, uciskając od zewnątrz. Zwracamy uwagę na: kształt, wielkość i symetrię fałdów podjęzykowych (palpacyjnie badamy spoistość, możemy wyczuć obecność kamienia w przewodzie wyprowadzającym Wartona), ujścia ślinianek podjęzykowych i podżuchwowych na mięsku podjęzykowym, zabarwienie błony śluzowej (guz elastyczno-miękki barwy sinoniebieskawej może przemawiać za torbielą ślinową, tzw. żabką; guz elastyczno-miękki barwy żółtawej może świadczyć o tłuszczaku lub torbieli skórzastej dna jamy ustnej) oraz owrzodzenia (ich wygląd i spoistość) (1, 3, 4).

Badanie wyrostków zębodołowych i zębów

Od dna jamy ustnej prze...