Białe plamy na zębach przednich. Postępowanie terapeutyczne w wybielaniu i leczeniu zachowawczym

Uważa się, że wpływ na występowanie fluorozy ma ogólna, skumulowana ilość fluoru pochodzącego z różnych źródeł i czas podania, a nie pojedyncza, zbyt duża dawka. Mineralizacja szkliwa w dużym stopniu zależy od obecności wolnych jonów fluorowych, które szczególnie sprzyjają hydrolizie prekursorów kwasowych, takich jak fosforan ośmiowapniowy, i powodują wytrącanie fluoroapatytu. Kiedy fluor zostanie wbudowany w strukturę szkliwa, rozpuszczalność związków mineralnych jest zmniejszona. To reguluje skład jonów w płynie otaczającym kryształy apatytu.

Uraz zębów mlecznych

Według badań duńskich częstość występowania tego typu urazów waha się od 12% do 69% (fot. 3). Stwierdzono, że pourazowa hipoplazja szkliwa jest powszechna. W badaniach klinicznych oszacowano, że 10% wszystkich przypadków hipoplazji w zębach przednich związanych jest z urazami zębów mlecznych. Natura odniesionego urazu będzie skutkować rodzajem zaburzenia rozwojowego.

Uraz zębów mlecznych powoduje zaburzenie mineralizacji szkliwa.

Zmiany w szkliwie będą ograniczone do okolicy korony zęba. Uraz tego typu może uszkodzić zawiązek zęba stałego i nabłonek zębopochodny, co ostatecznie skutkuje zaburzeniem mineralizacji szkliwa. Powstałe zmiany zwykle są białe. Jednakże w wyniku krwawienia, które może wystąpić w efekcie urazu, produkty rozkładu krwi mogą przenikać do warstwy mineralizacyjnej w czasie formowania szkliwa. To tłumaczy, dlaczego żółtobrązowe plamy są zlokalizowane wyłącznie na szczycie białych zmian. Uszkodzenia na powierzchni szkliwa najprawdopodobniej świadczą o tym, że uraz nastąpił, zanim mineralizacja została zakończona.

Proces dojrzewania szkliwa