Zastosowanie cyfrowych modeli gnatostatycznych. Opis przypadku

Streszczenie: Rozwój cyfrowych technik trójwymiarowych, wkraczając do medycyny, zmienił pojęcie standardu dokumentacji i badań dodatkowych. W stomatologii ogólnie coraz częściej stosuje się tomografię komputerową oraz skaning powierzchniowy uzębienia. W ortodoncji i chirurgii szczękowotwarzowej obrazuje się całą twarz i twarzową część czaszki. Cel: Z uwagi na jeszcze stosunkowo małe rozpowszechnienie praktycznych aplikacji technik skaningu postanowiono szczegółowo opisać jedną z nich, związaną z rejestracją gnatostatyczną modelu uzębienia ze skanem twarzy, oraz przedstawić przypadek praktyczny. Materiał: Dokumentacja diagnostyki i historii leczenia 20-letniej pacjentki z wielowymiarową wadą zgryzu. Metodyka: Pacjentkę poddano standardowej diagnostyce. Wykonano badanie podmiotowe i przedmiotowe, gipsowe modele diagnostyczne uzębienia oraz badania rentgenowskie w postaci ortopantomogramu i teleradiogramu z analizą cefalometryczną. Badania dodatkowe uzupełniono skanowaniem twarzy i modeli gipsowych uzębienia, dokonano rejestracji przestrzennej gnatostatycznej ww. obrazów. Opisano sposób interpretacji obrazu poprzez analizę poszczególnych przekrojów. Wyniki: Ustalono plan leczenia po uzupełnieniu standardowego postępowania o obiektywną analizę symetrii i położenia zębów w stosunku do twarzy. Wnioski: Zastosowanie fuzji wirtualnych modeli gnatostatycznych w ortodoncji poszerza możliwości diagnostyczne poprzez wykorzystanie informacji trójwymiarowej, np. poprzez analizę strukturalną przekrojami. Metoda ta nie zastępuje całkowicie tomografii komputerowej, ale dostarcza część tej informacji, którą zazwyczaj otrzymuje się z inwazyjnego badania rentgenowskiego.

Słowa kluczowe: skaning powierzchniowy, skaning laserowy, trójwymiarowy, modele gnatostatyczne, integracja, analiza strukturalna, przekrój

Współcześnie ...