Czynniki sukcesu w implantacji natychmiastowej

Rekonstrukcja utraconych zębów z zastosowaniem implan­tów może być dla pacjenta bardzo czasochłonna. Ponadto podczas użytkowania uzupełnienia tymczasowego często należy liczyć się z ograniczeniami estetycznymi. Najszybszym i najbardziej „przyjaznym” pacjentowi rozwiązaniem jest implan­tacja natychmiastowa wraz z wykonaniem natychmiastowego uzupełnienia tymczasowego. Aby jednak równie szybko leczenie takie nie zakończyło się niepowodzeniem, wymaga ono nieco doświadczenia i odpowiedniej wiedzy na temat czynników wa­runkujących jego sukces.

Klasyczne koncepcje terapeutyczne polegające na wgajaniu implantów w stanie nieobciążonym i wykonaniu uzupełnienia protetycznego w późniejszym czasie stają się coraz mniej po­pularne. Nowoczesne powierzchnie oraz kształty implantów po­zwalają na zastosowanie krótszych czasów wgajania niż do tej pory. Zasadniczo już po 6-8 tygodniach można z powodzeniem wykonać rekonstrukcję protetyczną (1). W ten sposób, umiesz­czając implanty w pełni wygojonych obszarach wyrostka lub ta­kich, które już od dłuższego czasu pozostają bezzębne, można skrócić całkowity czas leczenia. Jednak wielu doświadczonych dentystów i chirurgów umieszcza implanty – jeśli tylko istnieje taka możliwość i sens – natychmiast po usunięciu zęba, jeszcze w świeżym zębodole. Postępowanie takie jest bardzo korzystne dla pacjenta, ponieważ skraca czas leczenia, jest mniej inwazyjne i bardziej korzystne finansowo. Ponadto natychmiastowe uzu­pełnienie tymczasowe podpiera bezpośrednio tkankę miękką, nadając jej naturalny kształt.

Zasadniczo wraz z implantacją natychmiastową wykonuje się zabieg augmentacji. Dotyczy to zarówno uzupełnienia na­tychmiastowego, jak i wgajania implantu przezdziąsłowo lub w stanie pokrytym. Jeżeli ubytek tkanki nie jest duży, wystarcza niewielka sterowana regeneracja tkanek, którą można przepro­wadzić na przykład z użyc...