Dystalizacja zębów nakładkami Invisalign jako alternatywa dla miniimplantów ortodontycznych – przegląd piśmiennictwa

Z kolei Saif i współpracownicy w swojej pracy skupili się na ocenie skuteczności dystalizacji trzonowców szczęki za pomocą Invisalign, wykonując pomiar względem fałdów podniebiennych (12). Próba badana składała się 38 pacjentów w średnim wieku 25,4 lat, kwalifikujących się do leczenia Invisalign i wymagających dystalizacji zębów trzonowych szczęki. Za pomocą skanera wewnątrzustnego iTero badacze pobrali dwa modele cyfrowe przed leczeniem oraz po dystalizacji pierwszego i drugiego zęba trzonowego szczęki. Później autorzy nałożyli na siebie modele cyfrowe przy użyciu położenia fałdów podniebiennych. Zastosowali także różne inne metody, takie jak system obiektywnej oceny American Board of Orthodontics, systemy oceny wzajemnej oraz tomografię komputerową wiązki stożkowej. Zbadano w sumie 142 zęby szczęki (71 pierwszych trzonowców i 71 drugich zębów trzonowych) pod kątem ruchu dystalnego, a 228 zębów przednich szczęki oceniono pod kątem utraty zakotwienia. Wyniki wykazały, że ogólna sprawność ruchu dystalnego trzonowca szczęki wywołanego przez Invisalign wyniosła 73,8%, przy czym pierwszy trzonowiec szczęki wykazał stosunkowo wyższą wydajność (75,5%) niż drugi trzonowiec szczęki (72,2%) Wyniki tego badania wskazują, że Invisalign może być z powodzeniem stosowany u dorosłych pacjentów wymagających 2-3 mm dystalizacji trzonowców szczęki.

Sprawdź inne artykuły z kategorii ORTODONCJA.

Wartą uwagi ortodontów jest praca badająca połączenie zastosowania miniimplantów z alignerami do dystalizacji, szczególnie dolnych zębów, przy których trudniej uzyskać czystą translację. W ostatnich badaniach Anna Auladell i wsp. (13) przedstawili dwa przypadki dystalizacji dolnych trzonowców u pacjentów dorosłych, prezentujących III k...