Endokorona jako stałe uzupełnienie protetyczne stosowane w rekonstrukcji twardych tkanek zębów po leczeniu endodontycznym
Długoczasowe uzupełnienia są wykonywane z różnego typu materiałów podstawowych, czyli takich, które będą miały bezpośredni kontakt ze środowiskiem jamy ustnej, a w związku z tym muszą spełniać szereg wymagań, aby być biokompatybilne i nie stanowić zagrożenia dla pacjenta. Należą do nich ceramika oraz kompozyt. Według Patzelta endokorony należą do grupy uzupełnień:
- częściowych – obejmujących część powierzchni żującej,
- całkowitych – całkowicie pokrywających powierzchnie zwarciowe.
To właśnie pokrycie guzków jest czynnikiem korzystnie przyczyniającym się do przetrwania zębów leczonych endodontycznie. Według Aquilino to zęby leczone kanałowo, które miały pokryte guzki, przetrwały w liczbie sześciokrotnie przewyższającej liczbę zębów bez pokrycia guzków [5]. Wykonanie endokorony może opierać się na systemie:
- tradycyjnym, za pomocą negatywu, a następnie otrzymanego na jego bazie pozytywu,
- przy zastosowaniu systemu CAD/CAM.
Czas rehabilitacji takim uzupełnieniem bez wykorzystania systemu CAD/CAM zajmuje ok. 7-10 dni oraz wiąże się z 2-3 wizytami pacjenta. Przy zastosowaniu CAD/CAM można wykonać taką rekonstrukcję podczas jednej wizyty w gabinecie.
Wskazania oraz przeciwwskazania do stosowania endokoron
Obecnie najpowszechniejszy sposób odbudowy zębów leczonych endodontycznie to wkłady koronowo-korzeniowe i korony. Jednak w świetle dzisiejszej wiedzy można użyć stwierdzenia, że to nieaktualna procedura. Dostępne piśmiennictwo nie jest w ocenie tej sytuacji spójne oraz jednoznaczne, zaś różnorodność oferowanych technik czy też materiałów nie ułatwia zadania. Istnieje alternatywna [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
