Endokorona jako stałe uzupełnienie protetyczne stosowane w rekonstrukcji twardych tkanek zębów po leczeniu endodontycznym
Przeciwwskazania do stosowania uzupełnień wewnątrzkomorowych to:
- niedostateczna ilość tkanek twardych, uwzględniając szkliwo,
- rozległe zniszczenia poddziąsłowe – cementowanie adhezyjne uzupełnienia wymaga założenia koferdamu, nie zawsze zniszczenia dodziąsłowe lub poddziąsłowe dyskwalifikują ząb, ale mogą utrudnić zabieg lub wymusić konieczność dodatkowych procedur, jak wydłużenie korony klinicznej,
- płytka komora zęba,
- niezachowany zrąb korony – jeżeli go jednak brak, wciąż istnieje możliwość użycia protez wewnątrzkomorowych dzięki wykorzystaniu materiału złożonego do rekonstrukcji zrębu czy wydłużeniu korony klinicznej zęba dzięki zabiegom periodontologicznym (dowierzchołkowe przesunięcie płata z osteotomią) bądź ortodontycznym (ekstruzja zęba),
- ubytek w odcinku przednim.
Zalety i wady stosowania endokoron
Głównymi zaletami endokoron jako protez stałych są: niewielka rozległość takich konstrukcji, trwałe umocowanie, szybka adaptacja pacjenta do uzupełnienia, fizjologiczne przenoszenie sił żucia – umożliwia przywrócenie sprawności czynnościowej narządowi żucia, brak płyty uzupełnienia – pacjent nadal może odbierać walory smakowe czy też odczuwać ciepło bądź zimno, działanie profilaktyczne – między innymi wobec zaburzeń okluzji. Inne mocne strony uzupełnień wewnątrzkomorowych to: dobre rezultaty w zakresie dopasowania kolorystycznego, minimalizacja możliwości próchnicy wtórnej, mniejsze prawdopodobieństwo zabarwienia krawędzi, integralność brzeżna, mała inwazyjność, brak ryzyka perforacji poprzez brak ingerencji w strukturę korzeni (jest to niezbędne przy użyciu wkładów koronowo-korzeniowych), monolityczna struktura rekonstrukcji (pozwala to pominąć połączenie dwóch różnych typów materiałów oraz daje [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
