Generowanie kości w szczelinie rozszczepienia jednostronnego za pomocą ekstruzji ortodontycznej. Opis przypadku

Streszczenie: W pracy przedstawiono przypadek zamknięcia szczeliny rozszczepu kością własną pacjenta uzyskaną w wyniku ekstruzji ortodontycznej zdeformowanego zęba, który w tradycyjnym sposobie leczenia zostałby usunięty.

Słowa kluczowe: rozszczep podniebienia i wargi, przeszczep kości, ekstruzja ortodontyczna, leczenie ortodontyczne

Najczęściej spotykaną wadą w obrębie części twarzowej jest rozszczep podniebienia pierwotnego i wtórnego. Zachorowalność ocenia się na około 5% populacji. Wady te dotyczą częściej chłopców niż dziewcząt – proporcja wynosi 3:2. Przyczyny powstawania anomalii to zaburzenia genetyczne i przyczyny zewnątrzpochodne, takie jak: złe odżywianie w ciąży, urazy psychiczne, promieniowanie jonizujące, środki chemiczne, leki i wiele innych [1].

Obecnie leczenie prowadzone jest przez zespół specjalistów, w którego skład wchodzą: chirurg, ortodonta, pediatra, logopeda, foniatra. W terapii uczestniczą również psycholog i psychiatra, ponieważ zaburzenia dotyczą dzieci i przyszłych nastolatków, co w konsekwencji powoduje szereg nieprawidłowości w odbiorze społecznym.

Metody leczenia chirurgicznego rozszczepów stosowane w latach 60. i 70. ubiegłego wieku przyjmowały, że operacje łączenia poszczególnych rozszczepionych elementów części twarzowej czaszki musiały być rozłączne w czasie. Nie sprzyjało to właściwej rehabilitacji i miało negatywny wpływ na rozwój dziecka. Brak ciągłości podniebienia i łuku zębowego utrudniał rozwój mowy i narządu żucia.

Współcześnie w większości ośrodków leczenie przebiega według standardów rekomendowanych przez EUROCLEFT (według Clinical Standards Advisory Group), stworzonych w 1996 roku, na podstawie k...