Higiena uzupełnień stałych

Próchnica, jak pokazują statystyki, dotyka większość populacji i jest obecnie uważana za chorobę cywilizacyjną.

W dzisiejszych czasach obserwujemy wyraźny wzrost liczby usuniętych zębów stałych już u dzieci w wieku szkolnym. Może być to wynikiem zaniedbań profilaktycznych, braku kontroli stomatologicznych oraz leczenia zachowawczego próchnicy i jej następstw. Aby pokazać skalę problemu, to odsetek wśród 12-latków z ubytkiem jednego zęba wynosi 1,72%, a u 18-latków już 8,83%. Od kilku lat obserwujemy wysoki i gwałtowny wzrost liczby osób między 35.-44. rokiem życia z bezzębiem (1). Pamiętajmy, że utrata zęba nie musi być spowodowana tylko próchnicą, może wynikać z problemów z przyzębiem, a także urazów czy chorób ogólnoustrojowych (2).

Rodzaje uzupełnień protetycznych

Rodzaj uzupełnienia, który proponowany jest pacjentowi, zależy od wielu czynników wynikających ze stanu uzębienia, śluzówek, higieny, oczekiwań pacjenta, ale także możliwości finansowych – na podstawie badań i obserwacji możliwe rozwiązania protetyczne przedstawia pacjentowi lekarz prowadzący. Wśród rozwiązań możemy wyróżnić: uzupełnienia stałe (mosty, korony, prace na implantach) oraz uzupełnienie ruchome, czyli tzw. protezy.

Wśród uzupełnień stałych możemy wyróżnić:

• wkłady koronowo-korzeniowe: rozwiązanie dla zębów leczonych kanałowo, umożliwiają odbudowę zrębu zęba przed planowanym leczeniem protetycznym (2);
• wkłady koronowe, czyli onlay, inlay, overlay – stosowane do obudowy zniszczonej korony zęba. Z reguły wykonuje się je w zębach bocznych ze względu na dużą powierzchnię zgryzową. Wkłady koronowe mogą być wykonane z kompozytu (jest to najtańsze rozwiązanie), porcelany lub ze ...