Horyzontalnie położony ząb sieczny boczny górny. Opis przypadku

W celu zminimalizowania ryzyka zatrzymania zdecydowano się na odsłonięcie jednocześnie koron zębów 13 oraz 17. Zabieg wykonano w znieczuleniu miejscowym, nacięto błonę śluzową na podniebieniu, a po odwarstwieniu płata pełnej grubości i po zniesieniu fragmentu podniebiennej blaszki kortykalnej odsłonięto ząb 13. Ranę zaszyto i założono opatrunek. W tym przypadku zastosowano opatrunek periodontologiczny: Thymodentin 100 g (proszek Chema) zmieszany z Alustin (płyn Chema), który można zastąpić gotowym preparatem COE-PAK (GC). W dalszej kolejności, w znieczuleniu miejscowym nacięto błonę śluzową na wyrostku za zębem 16, a po odwarstwieniu płata pełnej grubości i po zniesieniu fragmentu podniebiennej blaszki kortykalnej odsłonięto ząb 17. Ranę zaopatrzono szwami i przepisano pacjentce antybiotyk w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia. Ze względu na wiek pacjentki postanowiono odczekać około 2 miesiące do samoistnej erupcji zęba 13 (fot. 7). Po uwidocznieniu 2 mm wysokości korony zęba 13 w jamie ustnej na zęby od 16 do 27 założono aparat cienkołukowy. Zastosowano sekwencję łuków Heat Activated NiTi (HANT) o średnicy 0,014” i 0,016”, a następnie łuk ze stali nierdzewnej o przekroju 0,016 x 0,022”. Dalsze wprowadzanie kła do łuku zębowego kontynuowano na łuku roboczym SS o przekroju 0,019 x 0,025” za pomocą łańcuszka elastycznego przymocowanego do guziczka na zębie 13. Po uzyskaniu satysfakcjonującego przesunięcia zamieniono guziczek na zamek i kontynuowano przemieszczanie zęba 13 na zewnątrz łukiem dodatkowym NiTi o średnicy 0,014”, czyli tzw. „metodą na barana”. Ostatecznie nadano prawidłowy tork i angulację zęba ustawionego na szczycie wyrostka zębodołowego za pomocą łuku stalowego o przekroju 0,019 x 0,025”. Ząb 17 dołączono do łuku po wyrznięciu.

Po zakończeniu leczenia na podstawie CBCT oceniono stan korzenia zęba 12 (fot. 8), po czym wykonano fotografie wewnątrzustne (fot. 9). Korzeń zac...