Jak poradzić sobie z krytyką ze strony lekarza

Odbieranie krytyki na własny temat jest sytuacją trudną. Instynktownie bronimy się, tłumaczymy lub reagujemy agresywnie. Zdarza się też, że biernie wysłuchujemy oskarżeń pod swoim adresem, nie stawiając „krytykantowi” granicy. Często nie zastanawiamy się, czy krytyka jest słuszna, konstruktywna, czy destruktywna – od razu przechodzimy do działania. Opinie na nasz temat wyrażane przez inne osoby, także przez lekarza stomatologa, traktujemy jako obiektywne, jakby nie były jedną z możliwych opinii, subiektywnym odbiorem naszej osoby lub naszego zachowania. Warto uczciwie zastanowić się, czy ocena naszej pracy lub osoby jest choć trochę uzasadniona. Czy jest w niej choć źdźbło prawdy? Wtedy będziemy mogli odpowiedzieć sobie na pytanie, czy przyjąć tę informację jako potrzebną do skorygowania własnych błędów, czy też potraktować ją jako uwagę zupełnie nieuzasadnioną.

Technik przyjmowania krytyki jest kilka, wszystkie jednak wymagają panowania nad emocjami i wypracowania pewnego schematu działania. W „Nowoczesnym Techniku Dentystycznym” nr 2/2014 opisałam metody asertywnej reakcji na krytykę. W niniejszym wydaniu zajmiemy się tymi związanymi z zachowaniem perswazyjnym, czyli przekonywaniem lekarza o tym, że może nie do końca ma rację, oraz z zachowaniem biernym.

Bierne przyjmowanie krytyki

Bierne przyjmowanie krytyki polega na przyjęciu jej bez dyskusji i braku ustosunkowania się do niej. Metodę tę stosuje się wówczas, gdy uważamy, że sprawa, której dotyczy krytyczna wypowiedź lekarza, jest zbyt błaha, by ją roztrząsać, lub gdy uważamy, że podjęcie rozmowy i obrona mogłyby za bardzo naruszyć nasze dobre relacje z lekarzem, a tego chcemy uniknąć. Może jednak budzić frustrację i powodować dyskomfort, dlatego warto ją stosować, gdy sytuacje te są rzadkie. Takie zachowanie wybierają...