Korekta zgryzu otwartego przedniego spowodowanego dysfunkcją języka – opis przypadków

Streszczenie: Pomimo dostępności wielu metod leczniczych zgryz otwarty jest uważany za jedną z najtrudniejszych do leczenia wad ze względu na dużą liczbę nawrotów. Za ponowne otwarcie się zgryzu najczęściej odpowiedzialne jest nieskorygowane doprzednie położenie spoczynkowe języka. Celem pracy było przedstawienie leczenia zgryzu otwartego w odcinku przednim przez korektę nieprawidłowego położenia języka za pomocą ostrej zapory w łuku górnym. Materiał. Opis dwóch przypadków pacjentów ze zdiagnozowanym zgryzem otwartym w odcinku przednim spowodowanym przez spoczynkowe doprzednie położenie języka.

Słowa kluczowe: dysfunkcja języka, zapora językowa ostra, zgryz otwarty w odcinku przednim

Zgryz otwarty w odcinku przednim jest rzadko spotykaną (1,5-11%) (1) wadą zgryzu charakteryzującą się występowaniem szpary niedogryzowej pomiędzy przednimi zębami (2). Etiologia jest złożona i obejmuje wpływy środowiskowe oraz indywidualny wzorzec wzrostu uwarunkowany genetycznie. Wśród czynników środowiskowych wyróżnia się między innymi: ssanie palca (najczęściej kciuka), przedłużone stosowanie smoczków, ustny tor oddechowy nawykowy bądź z powodu niedrożności dróg oddechowych oraz dysfunkcje języka (3). U osób dorosłych czynniki środowiskowe odgrywają dużo mniejszą rolę. Wydaje się jednak, że nieprawidłowy wzorzec wzrostu sam w sobie nie jest czynnikiem etiologicznym występowania szpary niedogryzowej w odcinku przednim. Betzenberger i wsp., badając 191 młodocianych pacjentów z kątem ML:NSL ≥ 40°, zaobserwowali ujemny nagryz pionowy jedynie w 20% przypadków. Wykazali również, że większość pacjentów z powiększonym kątem podstaw ma prawidłowy lub pogłębiony nagryz pionowy z powodu kompensacyjnej erupcji zębów siecznych (4).

Obecnie coraz większe znaczenie w...