Leczenie interdyscyplinarne zatrzymanych kłów. Opis przypadku

Streszczenie: Bardzo duża popularność leczenia aparatami stałymi zwiększyła zainteresowanie poprawą wyglądu uzębienia i estetyki twarzy. Trudne przypadki kliniczne wymagają zaangażowania lekarzy wielu specjalności. Celem pracy było przedstawienie algorytmu postępowania ortodontyczno-chirurgiczno-protetycznego w przypadku obustronnie zatrzymanych kłów w szczęce.

Słowa kluczowe: leczenie interdyscyplinarne, zatrzymany kieł

W interdyscyplinarnym leczeniu zatrzymanych kłów najlepsze estetyczne i czynnościowe efekty zapewnia dobra komunikacja pomiędzy specjalistami.

Zatrzymanie kła górnego to zagadnienie, z którym często spotykają się ortodonci. Za ząb zatrzymany uznaje się taki, który posiada wykształcony korzeń i pozostaje w tkankach miękkich lub twardych, pomimo że od prawidłowego czasu wyrznięcia minęły dwa lata [1].

Zatrzymaniu ulegają najczęściej zęby mądrości i kły szczęki. Zatrzymane kły występują u 2% populacji, trzy razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. W 8% przypadków zatrzymanie kłów w szczęce jest obustronne [2].

Położenie zatrzymanego kła może być przedsionkowe, podniebienne lub zlokalizowane w osi wyrostka zębodołowego. Według J. Kurola w 85% przypadków zatrzymane kły położone są podniebiennie, a w 15% – przedsionkowo [3].

Diagnostyka zatrzymanych kłów opiera się na badaniu klinicznym i radiologicznym.

Kły w szczęce wyrzynają się pomiędzy 9. a 12. rokiem życia człowieka. Chcąc ustalić prawidłowość uzębienia dziesięcioletniego pacjenta, należy stwierdzić ruchomość kła mlecznego i wyniosłość od strony przedsionkowej w szczęce. ...