Leczenie ortodontyczno-protetyczne nastoletniego pacjenta

Diagnostyka

Analiza modeli polegała na ocenie łuku zębowego szczęki i żuchwy w stosunku do trzech płaszczyzn przestrzennych oraz ocenie wzajemnych stosunków obu łuków zębowych.

• I etap analizy diagramu zębowego: liczba zębów, położenie zębów.
• II etap analizy (analiza w płaszczyźnie pośrodkowej): asymetrie, zwężenia, rozszerzenia przy wykorzystaniu m.in wskaźnika Ponta, wskaźnika Tonna i wskaźnika Boltona.
• III etap analizy (analiza w płaszczyźnie tuberalnej, oczodołowej), określenie przesunięcia przednio-tylnego, długości łuku (-ów) zębowych.
• IV etap analizy (analiza w płaszczyźnie zgryzowej), odchylenia pionowe, nagryz pionowy, krzywa Spee, analiza w płaszczyźnie zgryzowej, odchylenia pionowe, tj. nagryz pionowy, krzywa Spee.
• V etap analizy, wady zębowe analizowane w stosunku do płaszczyzny pośrodkowej, oczodołowej i horyzontalnej takie jak: inklinacje, intruzje, pozycje, rotacje, stłoczenia, szparowatości (wskaźnik Lundstroma).
• VI etap analizy (wiek zębowy): porównanie wieku metrykalnego z wiekiem zębowym.

Analiza w płaszczyźnie szwu podniebiennego – badanie symetrii łuków za pomocą symetroskopu Korkhausa lub płytki Bohma.

Wskaźnik Ponta: punkty pomiarowe, wskaźnik Ponta (ap), tj. określający przednią szerokość łuku mierzoną na pierwszych przedtrzonowcach, (t) – tylna szerokość łuku mierzona na pierwszych trzonowcach. Wskaźnika Ponta: łuki zębowe o prawidłowej szerokości; przednie i/lub tylne zwężenie łuków, przednie i/lub tylne poszerzenie łuków:

• 0-5 mm – małe poszerzenie lub zwężenie;
• 5-10 mm – średnie poszerzenie lub zwężenie;
• >10 mm – duże poszerzenie lub zwężenie.