Metody oceny okluzji za pomocą urządzeń konwencjonalnych oraz elektronicznych: przegląd literatury
Folia Shimstock: służy do wykrywania oporu między dwoma zębami przeciwstawnymi, gdy są one w okluzji, oraz pozwala na ocenę, czy dany kontakt zgryzowy jest delikatny, czy mocny. Tę metaliczną folię poliestrową o szerokości 8 μm umieszcza się na ocenianym zębie. Pacjent zagryza w maksymalnym zaguzkowaniu, zęby, które utrzymają folię, wykazują kontakt okluzyjny ze swoim antagonistą. W ten sposób, postępując ząb po zębie wzdłuż całego łuku zębowego, lekarz jest w stanie rozpoznać, które zęby znajdują się w okluzji (30, 31). Według literatury, folie Shimstock zostały wypróbowane w kilku badaniach, które miały problem z ustaleniem ich precyzyjności w badaniu kontaktów okluzyjnych. Niewiarygodny wynik był wcześniej zgłaszany, gdy folia została wyciągana pomiędzy materiałem odtwórczym a zębem naturalnym. Wynik taki można wywnioskować z faktu, że opór utrzymania folii był subiektywny (32). Inne badanie wykazało, że folia przedstawia wiarygodnie punkty kontaktu, kiedy porównuje się je do jedwabnych wstążek i kalek artykulacyjnych. Chociaż przy mniejszych obciążeniach zgryzowych impregnowana tuszem folia Shimstock daje gorszą zdolność znakowania (33).
Arkusze wosku okluzyjnego: w celu wykrycia kontaktów zgryzowych wosk umieszcza się na powierzchniach żujących zębów bocznych szczęki, a następnie pacjent doprowadza żuchwę do maksymalnego zaguzkowania. Następnie rejestraty woskowe są sukcesywnie analizowane pod jasnym ekranem. Ta metoda jest używana, aby określić statyczne relacje zgryzowe, takie jak: maksymalne zaguzkowanie, wstępne kontakty zgryzowe oraz ekskursywne ruchy żuchwy. Następnie za ich pomocą modele gipsowe są artykulowane we właściwej relacji (8, 34, 35). Podobnie jak w przypadku folii Shimstock i kalki artykulacyjnej, poziom użytej siły na [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
