Mosty adhezyjne w codziennej praktyce stomatologicznej
Kwalifikacja
Na wizycie należy przeprowadzić wnikliwy wywiad z pacjentem, określić występowanie chorób oraz ewentualne powiązanie z planowanym leczeniem, wykonać badanie radiologiczne oraz kliniczne pacjenta. Higiena pacjenta musi być na wysokim poziomie. Bardzo ważna jest ocena zębów sąsiadujących z luką w kontekście filarów. Stan przyzębia musi być ustalony, brak stanów zapalnych w jego obrębie, zęby filarowe nie powinny wykazywać ruchomości. Kolejnym warunkiem, który powinny spełniać, jest wystarczająca ilość szkliwa. Oznacza to, że zęby filarowe nie powinny być zajęte próchnicowo lub być odbudowane głębokim wypełnieniem sięgającym zębiny. Retencja zależna jest od odpowiedniej grubości szkliwa, ma na nią również wpływ wymiar korony klinicznej. Klasa III w odcinku przednim nie jest przeciwwskazaniem, natomiast IV jest, ze względu na ograniczenie łączenia oraz wytrzymałość mechaniczną. W odcinku bocznym ubytki klasy II można włączyć do konstrukcji. Istotnym czynnikiem jest również odpowiednia długość kliniczna korony. Ma ona znaczenie w uzyskaniu prawidłowej retencji oraz wytrzymałości. W przypadku, w którym korona jest krótka, okolica preparacji i modelowania wówczas jest niewystarczająca – należy rozważyć jej chirurgiczne wydłużenie. Zwiększy to obszar powierzchni łączenia oraz zapobiegnie poddziąsłowej preparacji. Minimalna wysokość korony to 5 mm, odległość pomiędzy filarami maksymalnie może sięgać 12 mm, a filary powinny być ustawione równolegle. Należy sprawdzić, czy zachowane jest prowadzenie kłowe oraz prawidłowa okluzja. W przypadkach występowania u pacjenta: parafunkcji, zgrzytania, bruksizmu, zgryzu pogłębionego, głębokiego, długich bezzębnych luk, uczulenia na nikiel (gdy wykonywany jest most z elementami metalowymi), złej higieny – wykonanie tego typu odbudowy jest przeciwwskazane (1, [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
