Mucocele – diagnostyka i leczenie na podstawie opisu przypadków

W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zmiany łagodne, takie jak: naczyniak, tłuszczak, włókniak, histiocytoma, gruczolak, brodawczak, jak i nowotwory złośliwe, jak np. włókniakomięsak, tłuszczakomięsak, rak płaskonabłonkowy, rak śluzowo-naskórkowy i inne (7-9).

Metody leczenia mucocele obejmują klasyczne wycięcie chirurgiczne torbieli, przy czym należy usunąć również przyległe gruczoły ślinowe, aż do podłoża mięśniowego (1). Inne metody leczenia obejmują: mikromarsupializację, krioterapię, usunięcie torbieli za pomocą lasera CO₂, erbowego lub noża elektrycznego, iniekcje kortykosteroidów i stosowanie kwasu gamma-linolenowego (1, 10, 11). W zasadzie chirurgiczne wycięcie mucocele z weryfikacją histopatologiczną usuniętej zmiany pozostaje wciąż podstawową metodą leczenia. Należy pamiętać, że w przypadku stwierdzenia przyczyny urazowej doprowadzającej do powstania mucocele należy ją koniecznie wyeliminować (np. poprzez korektę powierzchni zęba, klamer protetycznych czy elementów aparatu ortodontycznego) (1, 12, 13). Wykorzystując laser, np. CO₂, zdecydowanie skraca się czas zabiegu, można uzyskać doskonałą hemostazę, a rana nie wymaga zaopatrzenia chirurgicznego. W przypadku wystąpienia mucocele u małych dzieci, jeśli jest to możliwe, decyzję o wycięciu należy odroczyć, a zmianę obserwować ze względu na możliwość znacznej lub całkowitej regresji torbieli (2).

Opis przypadków

Przypadek nr 1

25-letni pacjent zgłosił się do Poradni Stomatologii Zachowawczej i Chorób Przyzębia w Zabrzu ze zmianą zlokalizowaną w obrębie błony śluzowej wargi dolnej, utrzymującą się od 4 miesięcy. W badaniu wewnątrzustnym stwierdzono obecność chełboczącego, niebieskawego wygó...