Najczęściej stosowane w praktyce indywidualne i standardowe wkłady koronowo-korzeniowe

Średnica wkładu na całej długości powinna wynosić 1/3 szerokości korzenia, co zmniejsza sześciokrotnie ryzyko jego pęknięcia [2]. Długość natomiast powinna wynosić 2/3 długości korzenia i być równa długości przyszłej korony protetycznej. Do opracowania kanału korzeniowego pod wkłady stosujemy wiertła Pesso.

Należy unikać stosowania wierteł o zbyt dużej grubości w stosunku do wielkości korzenia. Zastosowanie zbyt cienkiego opracowania może również skutkować niepowodzeniami (złamanie wkładu), zwłaszcza u pacjentów mających zgryz głęboki i fizjologicznie duże korony zębowe. Należy stosować wkłady o szerokości 1-1,2 mm, dzięki czemu zapewnimy korzystniejszy rozkład naprężeń wewnątrz kanału zęba. Zastosowanie wkładów krótkiego i grubego spowoduje osłabienie zębiny [2, 6].

Podział wkładów

Istnieje wiele podziałów i rodzajów wkładów w zależności od sposobu wykonania, jak i użytego materiału. W praktyce najczęściej jest używany podział na wkłady indywidualne i standardowe.

Wkłady indywidualne

Ten rodzaj wkładu wykonujemy wówczas, gdy korona zęba uległa znacznej destrukcji.

Gdy planujemy odbudowę braków zębowych z zastosowaniem mostu, a wkład będzie jego filarem oraz wówczas gdy ząb będzie narażony na duże obciążenia, estetyka nie ma większego znaczenia.

Zabiegi kliniczne i czynności laboratoryjne będą również zależeć od metody wykonania wkładu oraz rodzaju użytego materiału [2].

Część koronowa jest opracowywana z zastosowaniem powszechnie stosowanych wierteł, kamieni, gumek i...