Nowoczesne koncepcje mikrochirurgii endodontycznej w aspekcie klinicznym

Mając do dyspozycji tak szeroki wachlarz możliwości, należy wyróżnić odpowiednie wskazania, kiedy takie leczenie jest zasadne. Zwłaszcza należy brać pod uwagę sytuację, kiedy alternatywą jest zabieg nieodwracalny – usunięcie zęba i zastąpienie go implantem (2). Aby prawidłowo wybrać wskazania do zabiegów mikrochirurgii endodontycznej, należy przypomnieć, jaka jest jej celowość stosowania. Zabiegi te mają na celu wyleczenie stanów zapalnych tkanek przyzębia wierzchołkowego, które nie zostały wyeliminowane po pierwotnym/powtórnym leczeniu kanałowym. Pierwszym wskazaniem jest przetrwanie zmiany okolicy okołowierzchołkowej mimo satysfakcjonującego leczenia endodontycznego. Należy w tym przypadku ocenić jakość obturacji w CBCT oraz kliniczną jakość odbudowy koronowej i ryzyko przecieku brzeżnego – sprzyjającego reinfekcji systemu kanałowego. Kolejnym wskazaniem jest zmiana przetrwała lub pojawiająca się po niezadowalającym leczeniu kanałowym. W tym przypadku należy rozważyć wskazania do powtórnego leczenia kanałowego lub zabiegu chirurgicznego (3). Często jednak ponowna interwencja endodontyczna jest niemożliwa ze względu na utrudnienia w dostępie do jamy zęba, spowodowane np. specyficzną anatomią w szczególności okolicy wierzchołkowej, pozostawionymi narzędziami trudnymi do usunięcia. Trudności w dostępnie do jamy zęba mogą wynikać również z obecności elementów protetycznych, np. wkładów koronowo-korzeniowych czy koron, których usuwanie wiązałoby się z koniecznością, ale także ryzykiem, usunięcia dużej ilości struktur zęba, co mogłoby doprowadzić do jego nieodwracalnego uszkodzenia (4). Również inne sytuacje jatrogenne, takie jak: perforacje czy inne niedogodności powstałe po tradycyjnym leczeniu kanałowym, stanowią wskazanie do rozważenia zabiegów mikrochirurgii endodontycznej jako leczenia z wyboru. Innym wskazaniem jest niepowodzenie wcześniejszego zabiegu chirurgicznego (5). Kwalifikując pacjenta do zabiegu, należy również brać pod uwag...