Porównanie dokładności dziesięciu obecnie używanych skanerów wewnątrzustnych

Materiał i metoda

Model badawczy

Model uzębienia szczęki z punktami odniesienia utworzono w oprogramowaniu CAD przy użyciu Meshmixer i wydrukowano na drukarce 3D Form2 (FormLabs, USA) (ryc. 1) (13, 14).

Skanowanie i model 3D

Model zeskanowano pięć razy każdym z poniższych skanerów wewnątrzustnych (IOS); Trios 3 (tryb normalny i tryb wysokiej rozdzielczości); Trios 4 (tryb normalny i tryb wysokiej rozdzielczości) (3Shape Trios A/S, Dania); iTero Element, iTero 2 i iTero 5D Element (Align Technologies, USA); Dental Wings (Dental Wings, Kanada); Panda 2 (Pengtum Technologies, Chiny); Medit i500 (Medit Corp., Korea Południowa); Planmeca Emerald™ (Planmeca, Finlandia); i Aoralscan (Shining 3D Tech. Co. Ltd., Chiny) (ryc. 2). Następnie zeskanowane pliki 3D zostały zapisane jako pliki stereolitograficzne (.STL).

Pomiary

Różne odległości mierzono pięć razy w osiach X, Y, Z i XY (ryc. 3). XY odnosiło się do pomiaru przecinającego linię środkową i zostało zakwalifikowane jako pomiar po przekątnej. Pomiary mierzono za pomocą oprogramowania Rhinoceros (Rhino, Robert McNeel & Associates, USA). Pomiary wykonane suwmiarką z noniuszem posłużyły jako kontrola.

Analiza statystyczna

Dane analizowano za pomocą SPSS 18. Normalność różnych danych pomiarowych oceniano za pomocą testu Kołmogorowa- Smirnowa. Wierność i dokładność pomiarów z poszczególnych skanów porównywano za pomocą testu Kruskala-Wallisa, przyjmując za znamienne P < 0,05. Wierność skanów anali...