Obliteracja jamy zęba – postępowanie kliniczne
Opis przypadków
Przypadek 1
Pacjentka M.P., lat 36, została skierowana na specjalistyczne leczenie endodontyczne zęba 37 z podejrzeniem obliteracji jamy zęba. W czerwcu 2018 roku lekarz kierujący podjął próbę leczenia kanałowego, jednak ze względu na trudności w opracowaniu komory i odnalezieniu kanałów bliższych pacjentka została skierowana do specjalisty. Pacjentka na kontynuację leczenia zgłosiła się dopiero z powodu bólu, po kilku miesiącach – w listopadzie. Wywiad ogólny bez znaczenia. Pacjentka zgłaszała silne samoistne dolegliwości bólowe oraz wrażliwość zęba na dotyk. Badaniem klinicznym stwierdzono: częściowy szczękościsk, powiększone podżuchwowe węzły chłonne grupy C, nieznaczny obrzęk okolicy podżuchwowej po stronie lewej. W ubytku stwierdzono nieszczelny opatrunek tymczasowy. Na wykonanym zdjęciu RVG stwierdzono: rozległe wypełnienie w obrębie korony na powierzchni stycznej bliższej, brak widocznego światła komory i kanałów bliższych oraz zmianę w tkankach okołowierzchołkowych (ryc. 1). Na podstawie zebranych danych postawiono rozpoznanie: zaostrzone przewlekłe ziarninowe zapalenie tanek okołowierzchołkowych. Zaplanowano antyseptyczne leczenie kanałowe. Na pierwszej wizycie wykonano znieczulenie nasiękowe 4-proc. chlorowodorkiem artykainy z adrenaliną 1:100 000 (Citocartin 100, Molteni Stoma, Włochy) i po założeniu koferdamu usunięto nieszczelny opatrunek tymczasowy. W powiększeniu z użyciem mikroskopu zabiegowego w dnie jamy zęba stwierdzono obecność perłowobiałych mas o twardej konsystencji (ryc. 2, 3). Do opracowania komory zastosowano ultradźwięki z końcówką BUC #2 (Obtura Spartan, USA) oraz wiertła różyczkowe na przedłużonym trzonku MUNCE Discovery Burs (CJM Engineering Technologies, USA). W dnie komory uwidoczniły się ujścia kanałów bliższych (ryc. 4, 5). Do opracowania ujść kanałowych [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
