Odpowiedzialność karna za rozstrój zdrowia pacjenta

Działania i zaniechania wobec pacjentów zwią­zane z udzielaniem świadczeń stomatologicz­nych mogą stanowić po spełnieniu ustawowych przesłanek podstawę odpowiedzialności karnej każdego dentysty. Odpowiedzialność karna oznacza powinność danego podmiotu ponoszenia ujemnych konsekwencji (w postaci sankcji karnej) za przypisany mu czyn. Odpo­wiedzialność karna obejmuje, według dominującego w doktrynie prawniczej stanowiska, odpowiedzialność za przestępstwa oraz za wykroczenia. Określenie prze­stępstw i zasad odpowiedzialności za nie zawarte jest w Kodeksie karnym z 1997 roku. Zasady odpowiedzial­ności za wykroczenia zawarte są z kolei w Ustawie z dnia 20 maja 1970 r. Kodeks wykroczeń (t.j.: Dz.U. z 2007 r., Nr 109, poz. 756).

Zgodnie z art. 1 Kodeksu karnego odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabronio­ny pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w cza­sie jego popełnienia. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest zniko­ma. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabro­nionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go po­pełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. Natomiast czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca, nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowa­nia ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidy­wał albo mógł przewidzieć.

W praktyce o odpowiedzialności karnej dentysty roz­strzyga sąd powszechny w postępowaniu karnym. Po­stępowanie karne prowadzone jest według zasad uregu­lowanych w Kodeksie postępowania karnego z 1997 roku. Postępowanie karne to prawnie uregulowana działalność zmierzająca do wykr...