Pierwotne zaburzenie wyrzynania – przegląd piśmiennictwa

Zęby z PFE mogą wyrzynać się częściowo i pozostać w infrapozycji. Dotyczy to głównie pierwszych zębów trzonowych i najczęściej prowadzi do zgryzu otwartego bocznego. Zaburzenie to rzadko występuje symetrycznie i może dotyczyć jednego bądź wszystkich kwadrantów. Cechą charakterystyczną PFE jest nietypowa odpowiedź na leczenie ortodontyczne lub jej brak. Wśród czynników wywołujących PFE są zaburzenia genetyczne.

Przeprowadzane w ostatnich latach badania molekularne dowiodły, że wyrzynanie się zębów wymaga precyzyjnego i skoordynowanego procesu sygnalizacyjnego regulowanego przez szereg zdarzeń występujących pomiędzy zębem a otaczającymi go tkankami (3, 18).

W występowaniu pierwotnego zaburzenia wyrzynania podejrzewano podłoże genetyczne, jednakże dopiero badania Deckera i współpracowników potwierdziły te przypuszczenia (18). Wyodrębniono gen sprawczy PTHR1 kodujący PTH/PTHrP receptor (3, 18). Gen ten dziedziczony jest autosomalnie dominująco (8, 19). Mutacja w genie przyczynowym nie wykazuje objawów ogólnoustrojowych, powoduje jednak nieprawidłową aktywność mieszka zębowego, skutkiem czego jest zaburzenie równowagi w procesie resorpcji i tworzeniu się kości w trakcie tworzenia drogi erupcji.

Kup prenumeratę czasopisma "TPS - Twój Przegląd Stomatologiczny" na naszym sklepie internetowym dlaspecjalistow.pl.

Choć rozpoznanie mutacji PTHR1 potwierdza diagnozę, jej brak nie jest podstawą do wykluczenia występowania PFE, bowiem u wielu pacjentów prezentujących charakterystyczny fenotyp dla pierwotnego zatrzymania wyrzynania nie zidentyfikowano mutacji w tym genie (8).