Osiąganie lepszych wyników funkcjonalnych poprzez połączenie metod ortodoncji i stomatologii zachowawczej w przypadku starcia zębów
Streszczenie: Niniejsza praca kazuistyczna opisuje leczenie ortodontyczne, wykorzystane w celu przygotowania do leczenia odtwórczego, mającego na celu rehabilitację czynnościową dorosłego pacjenta z wadą zgryzu klasy I, zgryzem krzyżowym tylnym prawostronnym oraz znacznym starciem powierzchni podniebiennych zębów szczęki od kła do kła. Leczenie ortodontyczne przeprowadzono za pomocą pełnego aparatu stałego typu mini-expandex, połączonego z pionowymi wyciągami elastycznymi. Uzyskano dobre zaguzkowanie, co umożliwiło odbudowę startych powierzchni podniebiennych siekaczy i kłów szczęki oraz wierzchołków guzków policzkowych prawych zębów przedtrzonowych i pierwszego zęba trzonowego szczęki. Podczas 37-miesięcznej obserwacji potwierdzono uzyskane doskonałe wyniki.
Słowa kluczowe: starcie zębów, leczenie odtwórcze
Wprowadzenie
Stopniowe ścieranie powierzchni zgryzowych zębów wydaje się być ogólnym zjawiskiem fizjologicznym u wszystkich ssaków, w każdej cywilizacji i w każdym wieku [1]. Starcie zębów u pacjentów z wadami zgryzu nie powinno być traktowane jako patologiczne, lecz raczej jako konsekwencja zmienionego ustawienia zębów w zwarciu [1].
Jang i wsp. podali, że ilościowa analiza starcia zębów jest funkcją metody leczenia ortodontycznego [2]. W innych pracach opisywano starcie zębów spowodowane leczeniem ortodontycznym, co powinno budzić niepokój ortodontów [3]. Poza tym w piśmiennictwie jest stosunkowo niewiele badań dotyczących starcia zębów.
Celem pracy jest opis leczenia ortodontycznego i rehabilitacji funkcjonalnej dorosłego pacjenta ze szkieletową i zębową klasą I ze zgryzem krzyżowym tylnym i znacznym starciem powierzchni podniebiennej kłów, siekaczy oraz prawych zębów przedtrzonowych i trzonowych [...]
