Profilaktyka poekspozycyjna w gabinecie stomatologicznym – aktualizacja
Następna część dotyczy wdrożonego postępowania poekspozycyjnego. Część tę wypełnia lekarz odpowiedzialny za postępowanie poekspozycyjne lub lekarz sprawujący opiekę profilaktyczną nad pracownikiem na podstawie informacji uzyskanej od jednostki przeprowadzającej postępowanie poekspozycyjne. W tej części pytamy, czy zastosowano przeciwciała HBIG, kiedy i w jakiej dawce, czy stosowano środek w postaci szczepionki przeciwko HBV – ile dawek przyjęto i czy stosowano dawkę przypominającą. Czy zastosowano leki antyretrowirusowe, w jakiej dawce i kiedy. Obecnie dostępnych (zarejestrowanych w USA i w Europie, także w Polsce) jest ponad 20 leków stosowanych w leczeniu osób zakażonych HIV. Leki należą do dwóch głównych grup: inhibitorów odwrotnej transkryptazy, dzielonych dalej na nukleozydowe, nukleotydowe i nienukleozydowe, oraz inhibitory proteazy HIV. Odwrotna transkryptaza jest enzymem niezbędnym na początku cyklu replikacyjnego HIV. Dzięki niej informacje o genomie wirusa przepisywane są z jego RNA na DNA, który zostaje włączony do genomu komórki człowieka, co umożliwia produkowanie kolejnych cząstek wirusa HIV przez zakażoną komórkę. Proteaza HIV jest enzymem niezbędnym w końcowym etapie replikacji wirusa. Gdyby udało się całkowicie zahamować jej aktywność, wówczas powstawałyby wprawdzie nowe cząstki wirusa, ale niezdolne do zakażania kolejnych komórek. Niestety, dostępne obecnie leki antyretrowirusowe nie hamują replikacji wirusa całkowicie, niemożliwe jest przy ich pomocy usunięcie (eradykacja) wirusa z organizmu osoby zakażonej. Jednak ich stosowanie pozwala na znaczne zmniejszenie szybkości namnażania się HIV w organizmie człowieka, dzięki czemu zwalnia się postęp infekcji HIV do AIDS i śmierci.
Ostatnia część indywidualnej karty ekspozycji dotyczy zaleceń dalszego postępowania. Część trzecia „C” dotyczy badań kontrolnych, [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
