Precyzyjnie dopasowane rozwiązanie. Proteza zębowa z poziomo połączonymi konstrukcjami

Przypadki implantologiczne, w których sytuacja wyjściowa jest problematyczna, stanowią dla technika dentystycznego znaczne wyzwanie pod względem estetycznym. Często tego rodzaju protezy zębowe stosowane z poprzecznie połączonymi ze sobą konstrukcjami zapewniają doskonałe wyniki.

Przez wiele lat estetyka wykonywanych przeze mnie uzupełnień była całkowicie oparta na czynnikach zależnych od pacjenta lub stosowanej technice. W celu uniknięcia nieestetycznych obrzeży pracy bardziej preferowane były uzupełnienia cementowane niż wersje umocowane na śrubach. Jednakże za wadę takiego rozwiązania uznano fakt, że uniemożliwiają one badanie kliniczne implantu. Co więcej, uzupełnienia cementowane na implantach często nie stanowiły podparcia dla warg, z czego wynikała ich niska akceptacja przez pacjentów.

Analizując dostępne dla mnie opcje, opracowałem nowe podejście do rozwiązania tego problemu. Wymagało to wytworzenia dwóch konstrukcji zębowych, połączonych ze sobą poprzez poziomą komponentę typu overdenture, przesuwaną po pierwotnym mocowaniu protezy. Zacząłem stosować tę metodę trzy lata temu. W międzyczasie została ona zaakceptowana zarówno przez lekarzy, jak i pacjentów.

Idea takiego postępowania wynika z rozwiązania, które wynalazłem dla przypadków zawierających niekorzystną pozycję implantu lub nienajlepszy jego kąt. Ze względu na uzyskanie dobrych rezultatów, które osiągałem dzięki tej metodzie, stosuję ją również przy wadach klasy III i II. Pozwala mi to na przesunięcie całego łuku do przodu lub do tyłu w zależności od potrzeb (fot. 1 i 2, s. 39). Problem estetyki jest zawsze najważniejszy.

Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii protetyka