Regeneracja miazgi i ozębnej – postępowanie w przypadku częściowego niepowodzenia leczenia rewaskularyzacyjnego

Wierząc w zasadę zachowania tkanek i potencjał regeneracji przyzębia, postanowiliśmy ponownie przeleczyć korzenie mezjalne klasyczną metodą apeksyfikacji przy użyciu MTA, zachowując tym samym uzyskany sukces terapeutyczny w zakresie korzenia dystalnego.

Sprawdź inne artykuły z kategorii ENDODONCJA.

Po stworzeniu minidostępu dotarliśmy do warstwy MTA; za pomocą narzędzi ultradźwiękowych selektywnie usunięto MTA z części mezjalnej odcinka przyszyjkowego w celu uzyskaniu dostępu do kanałów mezjalnych. Oba kanały mezjalne opracowano metodą crown-down z zastosowaniem systemu narzędzi endodontycznych Protaper^® i ręcznych pilników K ze stali nierdzewnej. Końcową 1/3 kanałów uszczelniono za pomocą MTA, a następnie 2/3 koronowe wypełniono gutaperką na ciepło (ryc. 6).

Na kolejnej wizycie wypełniono ubytek korony cementem glasjonomerowym i kompozytem metodą „zamkniętej kanapki” (ryc. 7).

Na wizycie kontrolnej 2 miesiące po drugim zabiegu zdjęcie RTG wykazało reorganizację przestrzeni przyzębia wokół wierzchołków korzeni mezjalnych i znaczące pogrubienie korzenia dystalnego z widocznym wydłużeniem korzenia i pogrubieniem ścian zębiny (ryc. 8).

Na wizycie kontrolnej po 24 miesiącach (ryc. 9) RTG wykazało regenerację przyzębia ad integrum w obszarze okołowierzchołkowym korzeni mezjalnych, poddanych apeksyfikacji za pomocą MTA, a w obszarze okołowierzchołkowym korzenia dystalnego poddanego rewaskularyzacji – przebudowę wierzchołka i pogrubienie zwężenia wierzchołkowego.