Resorpcje wewnętrzne – przypadki
Innym rodzajem resorpcji wewnętrznej jest resorpcja wewnętrzna zastępcza powstająca na skutek drobnych podrażnień, takich jak delikatny uraz mechaniczny bądź przewlekłe zapalenie miazgi. Manifestuje się utratą zębiny z jednoczesnym odkładaniem się w jej miejscu tkanek twardych. Może prowadzić do częściowej lub całkowitej obliteracji jamy zęba.
Resorpcje zewnętrzne (korzenia) powstają na skutek różnych przyczyn etiologicznych, wśród których na szczególną uwagę zasługują czynniki urazowe i jatrogenne, takie jak leczenie ortodontyczne i wybielanie wewnętrzne. Także przewlekłe zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, ucisk spowodowany sąsiedztwem guzów, torbieli czy zębów zatrzymanych może prowadzić do wyżej wymienionej patologii. Bodźcem rozpoczynającym proces resorpcji zewnętrznej jest utrata precementu pokrywającego korzeń. Pozwala to na niszczącą aktywność komórek klastycznych (6).
Podział resorpcji zewnętrznych zapalnych ze względu na umiejscowienie obejmuje:
- resorpcję okolicy wierzchołkowej najczęściej spowodowaną infekcją z martwej miazgi. Osteoklasty resorbują nie tylko kość wyrostka, ale także korzeń zęba przyczynowego. Po usunięciu czynników infekcyjnych proces resorpcji zwykle zostaje zatrzymany. W kontrolach radiologicznych po leczeniu kanałowym często spotykamy się ze spłyceniem jam resorpcyjnych;
- resorpcję środkowej części korzenia, podobnie jak wyżej – czynnikiem wywołującym ten typ resorpcji jest martwa miazga;
- resorpcję zewnętrzną w rejonie przyszyjkowym (ECR) – zwaną inaczej inwazyjną resorpcją przyszyjkową – początek daje jej uszkodzenie przyczepu nabłonkowego, często na skutek działań jatrogennych, takich jak skaling czy wybielanie. Może manifestować się jako pink tooth dopiero po kilku latach od [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
