Rewaskularyzacja miazgi niedojrzałych zębów stałych z martwiczą miazgą i ze zmianami okołowierzchołkowymi – przypadki kliniczne

Radiologicznie stwierdzono ubytek próchnicowy obejmujący powierzchnię mezjalną, zgryzową i dystalną zęba 46 sięgający do komory miazgi. Obecne były przejaśnienia okołowierzchołkowe i otwarte wierzchołki. Zalecono wstępne leczenie antybiotykami (Amoksycylina 50 mg/kg) (ryc. 1a).

Po rozważeniu opcji terapeutycznych zdecydowaliśmy się na leczenie rewaskularyzacyjne. W znieczuleniu miejscowym, po założeniu koferdamu, koronę przemyto 2-proc. roztworem chlorheksydyny. Uzyskano dostęp do komory miazgi i kanały przepłukano 5-proc. NaOCl. Długość roboczą ustalono przy użyciu pilników o rozmiarze 13 K, z minimalną instrumentacją, przy stałym przepłukiwaniu. Na koniec do kanałów wprowadzono pastę trójantybiotykową: metronidazol, cyprofloksacynę i minocyklinę w równych proporcjach, zmieszane ze sterylną wodą, a ubytek tymczasowo zamknięto przy użyciu IRM i cementu glasjonomerowego (ryc. 1b).

Po 3 tygodniach pastę usunięto, obficie przepłukując kanały 5-proc. NaOCl. Następnie wprowadzono pilnik endodontyczny w celu rozkrwawienia tkanek okołowierzchołkowych i odczekano 15 minut na utworzenie skrzepu. W przykomorowej części kanału umieszczono warstwę MTA około 2 mm, przykryto zwilżonym wacikiem i pozostawiono na godzinę, po czym ostatecznie zamknięto ubytek za pomocą cementu glasjonomerowego i kompozytu, a na ząb założono koronę metalową (ryc. 1c). Po 6 i 12 miesiącach zmiany okołowierzchołkowe uległy wyraźnej poprawie, a następnie wygoiły się; można było zaobserwować wzrost grubości zębiny ścian kanałów korzeniowych i prawie całkowite zamknięcie otworów wierzchołkowych (ryc. 1d).

Przypadek 2

Ośmioipółletnie dziecko zgłosiło się do przychodni stomatologii dziecięcej sześć miesięcy po urazie, który spowodował podwichn...