Leczenie endodontyczne zębów z niezakończonym rozwojem – rola dokumentacji medycznej w orzecznictwie ubezpieczeniowym i postępowaniu sądowym

Kompetencje twarde i miękkie powinny cechować obie strony biorące udział w działaniach interwencyjnych podejmowanych u małoletniego. Zarówno lekarz, jak i opiekun dziecka pełnią określone funkcje w procesie leczniczym. Celem osiągania optymalnych warunków współpracy w procesie terapeutycznym podejmowanym u małoletniego jest między innymi pełna informacja dotycząca procesu leczenia. Leczenie endodontyczne zębów z niezakończonym rozwojem może skończyć się niepowodzeniem leczniczym – utratą zęba. W opinii opiekuna dziecka jest to błąd medyczny, generujący roszczenie. Natomiast w opinii biegłego, po wnikliwej analizie dokumentacji medycznej zarówno w postępowaniu odszkodowawczym, jak i sądowym, utrata zęba z niezakończonym rozwojem najczęściej interpretowana jest jako niepowodzenie lecznicze. Lekarz ma obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej na podstawie Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (UoZL). W postępowaniu odszkodowawczym i sądowym analiza konkretnego przypadku niepowodzenia leczniczego sprowadza się głównie do oceny dokumentacji medycznej, której jakość, rzetelność, a niekiedy drobiazgowość często mają istotne znaczenie dla przebiegu postępowania roszczeniowego.

W obecnym stanie prawnym od profesjonalisty oczekuje się wyższego poziomu umiejętności społecznych.

Współczesna konstrukcja zgody pacjenta na interwencję medyczną

Współczesna konstrukcja zgody pacjenta na przeprowadzenie czynności medycznych zakłada jego aktywne uczestnictwo w procesie leczenia. Zmieniono relację lekarz – pacjent z relacji paternalistycznej, w której lekarz decydował o całym procesie leczenia, na relację doradczą, uznając, że zdrowie w głównej mierze zależy od pacjenta [9, 10]. W takiej konstrukcji prawnej pacjent staje się współodpowiedzialny za przebie...