Rozwiązanie protetyczne w przypadku źle osadzonych implantów w tylnym odcinku żuchwy
Title: A prosthetic solution to poorly placed implants in the posterior mandible
Streszczenie: Celem badania było znalezienie odpowiedniej metody rehabilitacji protetycznej pacjentów z kilkoma źle osadzonymi implantami w tylnym odcinku żuchwy, z uwzględnieniem pewnych zasad diagnostycznych, takich jak zachowanie płaszczyzny zgryzowej, prawidłowe nachylenie łuku zębowego i odpowiedni wymiar pionowego zwarcia.
Słowa kluczowe: implanty, tylny odcinek żuchwy
Summary: The objective of the present study is to find a solution for patients who have multiple implants that are poorly placed in the posterior mandible and require a solution to be rehabilitated, taking into account some diagnostic principles such as maintenance of the occlusal plane, maintenance of correct dental arch inclination, and adequate vertical dimension.
Keywords: implants, posterior mandible
Rehabilitacja protetyczna bezzębnych pacjentów zawsze była wielkim wyzwaniem w stomatologii, dopóki nie pojawiła się implantologia jako realna możliwość zastąpienia brakujących zębów. Dzięki Brånemarkowi i jego zespołowi w 1969 r. powstała koncepcja osteointegracji jako bezpośredniego strukturalnego i funkcjonalnego połączenia między zorganizowaną żywotną kością a powierzchnią tytanowego implantu, zdolnego do przyjęcia obciążenia czynnościowego [1].
Od lat osiemdziesiątych implanty w stomatologii zaczęły wchodzić w powszechniejsze użycie. Bezpieczniejsze i bardziej przewidywalne projektowanie protez osadzonych na implantach obejmowało dwie możliwe formy retencji: przykręcanie lub zacementowanie. Aby optymalnie dobrać jedną z nich do danego przypadku klinicznego, protetyk musi wziąć pod uwagę cechy, wskazania, przeciwwskazania oraz zalety i wady każdej z tych opcji protetycznych [2].
Zarówno cementowanie, jak i przykręcanie [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
