Sposoby natychmiastowego uzupełnienia braków zębów po ekstrakcji – przegląd piśmiennictwa
Opieka nad pacjentem po zabiegu
Warunkiem utrzymania pozytywnych wyników leczenia jest dalsza współpraca pacjenta z lekarzem. Zalecenia pozabiegowe obejmują: antybiotykoterapię (według wskazań), leczenie przeciwbólowe, utrzymywanie bardzo dobrej higieny jamy ustnej, unikanie wysiłku fizycznego (do tygodnia po zabiegu) oraz palenia tytoniu, a także zgłaszanie się na wyznaczone wizyty kontrolne. Długoterminowa opieka po leczeniu implantoprotetycznym polega na: kontroli schorzeń ogólnoustrojowych (jeżeli występują), monitorowaniu stanu tkanek okołowszczepowych i uzupełnień protetycznych, a także przyzębia i pozostałego uzębienia naturalnego oraz edukacji pacjenta w zakresie higieny jamy ustnej.
Do zalet natychmiastowej implantacji i obciążenia wszczepu należy bez wątpienia efekt estetyczny (szczególnie po ekstrakcji zęba w odcinku przednim). Pacjent opuszcza gabinet stomatologiczny zaopatrzony w uzupełnienie protetyczne od razu po ekstrakcji zęba. Wadami takiego postepowania są większe ryzyko utraty wszczepu (w porównaniu z metodą dwuetapową) oraz ograniczona możliwość natychmiastowego obciążenia ze względu na brak wystarczającej stabilizacji pierwotnej czy uraz okolicznych tkanek.
Dokładne badanie pacjenta, analiza istniejących warunków, a także dobór odpowiednich technik zabiegowych i materiałów zwiększają szanse powodzenia zabiegu oraz zmniejszają ryzyko powikłań (1-3, 5-8).
Opis przypadku
Kobieta, lat 43, zgłosiła się z powodu dolegliwości bólowych ze strony zęba 12. Wykonano zdjęcia wewnątrz- i zewnątrzustne (fot. 1). W badaniu klinicznym stwierdzono ruchomość zęba (klasa 3 wg Kantorowicza) oraz zwiększoną wrażliwość na opukiwanie. Pacjentka podała, że ząb był dwukrotnie leczony kanałowo. W wywiadzie ogólnomedycznym [...]
