Sugestie związane z szybkimi przesunięciami ortodontycznymi

Streszczenie: Na całym świecie wprowadzono już kilka inwazyjnych i nieinwazyjnych technik mających na celu przyspieszenie ortodontycznych przesunięć zębów. Wyniki tych działań dowodzą, że znaczne skrócenie czasu leczenia, a w konsekwencji: lepsza stabilność wyników terapii i ograniczenie resorpcji korzeni, są możliwe. Warunkiem sine qua non osiągnięcia zadowalającego wyniku leczenia jest następująca sekwencja: 1. podstawa naukowa, 2. diagnoza i 3. plan leczenia. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie działania biologicznego kilku technik (jeśli można użyć określenie „technika”) terapeutycznych oraz pomoc w zrozumieniu, które z nich są najlepsze dla indywidualnego pacjenta.

Słowa kluczowe: szybkie przesunięcia ortodontyczne, kortykotomia, piezochirurgia, Mectron Piezosurgery®, plan leczenia

Koniecznie rozpoczynamy od koncepcji Schwarza (1) dotyczącej zmian w tkankach podczas przesunięć ortodontycznych. Trzeba pamiętać, że więzadła ozębnej są zawsze czołowym i kluczowym czynnikiem obciążanym podczas tradycyjnych przesunięć ortodontycznych. Pierwsza sugestia dotyczy zatem starannej oceny ozębnej zęba, który będzie przemieszczany; czasami prosta ewaluacja radiograficzna ma zasadnicze znaczenie. Drugim kluczowym czynnikiem jest jakościowa i ilościowa ocena kości. Ocenę jakościową pojmujemy jako rozróżnienie między istotą zbitą a szpikiem. Pionierem, który stwierdził, że warstwa kortykalna kości zębodołu stanowi główny czynnik oporu dla przemieszczeń ortodontycznych, był doktor L.C. Bryan, który w 1892 roku opisał chirurgiczny zabieg mający na celu skrócenie czasu leczenia ortodontycznego. Była to technika cięcia liniowego blaszki zbitej otaczającej korzenie, doprowadzająca do natychmiastowego uruchomienia zębów. Do oceny ilościowej istotne są zakres prz...