Technika lingwalna. Ocena zmian morfologii łuków zębowych w odniesieniu do zamierzonego rezultatu. Porównanie metodami anaglifową i kinematograficzną

Przykładem omawianych zamków są te bez slotu właściwego, tzw. 2D, które pozwalają jedynie na zmianę albo położenia, albo nachylenia zębów, ale nie na przemieszczenie ich korzeni w poprzek wyrostka zębodołowego lub części zębodołowej żuchwy.

Z uwagi na to, że zamki lingwalne są oddalone od brzegów siecznych bardziej niż przedsionkowe (zarówno mierząc odległość bezwzględną, jak i poziomą jej składową), wykorzystanie torku staje się dużo ważniejsze dla uzyskania równości położenia brzegów siecznych i guzków zębów (ryc. 4, s. 45) [12, 16].

Zamki i druty wstęgowe (ribbonwise) ułatwiają utrzymanie przebiegu płaszczyzny zgryzowej i prawidłowe odrotowanie zębów; druty, posiadając większy przekrój pionowy, łatwiej uginają się w płaszczyźnie łuku i łatwiej je całkowicie wprowadzić w slot zrotowanych zębów, a sztywniejsze są w odpowiedzi na siły pionowe [8]. Druty w technice edgewise (ryc. 5, s. 45) są sztywniejsze wobec sił poziomych i efektywniej kształtują formę łuku zębowego, a przebieg slotu edgewise i łatwość włożenia go w slot zamków zębów nachylonych pozwalają na łatwiejszą angulację. Uwzględnienie anizotropii sztywności drutu jest tym ważniejsze, że z uwagi na mniejsze odległości między zamkami aparatów lingwalnych – w porównaniu do labialnych – siły działające na zęby są większe przy zastosowaniu tych samych drutów [13].

Niektóre firmy produkują zamki na zęby przednie, w celu drobnych korekt położenia tych zębów. W większości przypadków preferuje się pozycjonowanie zamków według modelu„setup”, czyli takiego, na którym manualnie lub komputerowo poprawiono ustawienie zębów. Pozycjonowane w ten sposób zamki przenosi się na model wady zgryzu (przed leczeniem) i wykonuje się szyny lub szablony tr...