Czy tomografia wiązki stożkowej powinna stać się złotym standardem diagnostyki endodontycznej?

Kolejną zaletą tomografii wolumetrycznej jest dokładność pomiarów struktur anatomicznych. Odchylenie od rzeczywistych wymiarów mieści się w granicach 0,2-0,5 mm. Warto zwrócić na to szczególną uwagę, gdyż we współczesnej rentgenodiagnostyce nie ma innej tak dokładnej metody diagnostycznej. Elementami odpowiedzialnymi za dokładność badania tomograficznego są woksele – elementy obrazowania trójwymiarowego. Cechuje je długość, szerokość oraz głębokość, która nie występuje na standardowych zdjęciach radiologicznych, gdzie jednostką odpowiedzialną za jakość obrazu jest piksel. Jego dwuwymiarowy charakter jest w dużej mierze odpowiedzialny za rozdzielczość uzyskanego obrazu oraz za skalę odcieni szarości. Z kolei wykonując tomografię komputerową, mamy do czynienia z elementami przestrzennymi (sześcianami) – wokselami. Kształt wiązki odpowiada za jakość i dokładność uzyskanych obrazów. Dodatkową cechą wokseli jest izotropowość, a więc ten sam wymiar we wszystkich kierunkach, który sprawia, że uzyskany obraz jest w pełni rzeczywisty. W przypadku diagnostyki endodontycznej wykorzystywana jest rozdzielczość równa 0,125 woksela oraz mniejsza (0,07), która zapewnia dużą dokładność uzyskanych obrazów. Dla porównania: w wielorzędowej tomografii komputerowej (MSCT) podstawowym elementem obrazu trójwymiarowego są woksele anizotropowe (jeden wymiar jest dłuższy), co powoduje niewielkie odchylenie wymiarów uzyskanych obrazów (7, 8). Świadczy to o wyższości diagnostycznej CBCT nad klasycznym badaniem CT.

Ograniczenia CBCT

Warto zwrócić uwagę na pewne ograniczenia wynikające z zastosowania badania wolumetrycznego. Niektóre ze struktur anatomicznych występujących w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego są niewidoczne podczas badania. Zaliczamy do nich struktury miękkotkankowe, takie jak krążek stawowy, torebkę i więzadła stawowe. W takich przypad...