Wady i zalety wkładów koronowo-korzeniowych z włókna szklanego – przegląd piśmiennictwa

W literaturze możemy również znaleźć wyszczególnione wady wkładów kompozytowych wzmacnianych włóknem szklanym. Są to na przykład wymienione wcześniej trudniejsza i wrażliwsza technika cementowania. Błędy w cementowaniu mogą prowadzić do niepowodzenia w zaopatrzeniu zęba i szybkiej utraty odbudowy. Do zastosowania wkładów FRC konieczna jest obecność obręczy zęba, przy braku ferrule rokowanie odbudowy wykonanej przy użyciu wkładów z włókna szklanego jest dużo gorsze. Zbyt mała ilość zrębu korony zęba jest najczęstszą przyczyną powstających uszkodzeń mechanicznych (4, 9, 17, 18). Również stosowane niekiedy przy leczeniu endodontycznym uszczelniacze z eugenolem, np. Endomethasone, są przeciwwskazane przy wkładach FRC. Wkłady z włókna szklanego cementowane są adhezyjnie, natomiast eugenol występujący w uszczelniaczu zaburza polimeryzację materiałów adhezyjnych (6, 9, 10, 24).

Kolejną wadą wkładów z włókna szklanego jest to, że nie odbudowują one całkowicie rdzenia. Do takiej odbudowy potrzebują specjalnych materiałów kompozytowych (3, 4). Metalowe wkłady lane mogą odwzorować każdy kształt, zostać dokładnie dostosowane oraz zapewniają dzięki temu szczelność, całkowicie odbudowują również rdzeń (6, 9, 31, 33). Wkładów lanych możemy także używać w celu zmiany osi zęba oraz przy źle ustawionych zębach w celu poprawnego usytuowania korony w łuku (3, 4, 7, 33). Równie trudno jest sprawić, by część korzeniowa standardowych wkładów FRC była idealnie dopasowana do kanału. Kanały korzeniowe mogą mieć kształt owalny lub mogą być wąskie. Aby wprowadzić w takich przypadkach wkład z włókna szklanego, może zachodzić potrzeba nadmiernego usunięcia zdrowej zębiny (1, 6, 33).

Wkłady koronowo-korzeniowe wzmacniane włóknem szklanym nie są zalecane do stosowania przy niewielkich zębach o krótkich korzeniach (siekacze dolne), jak również w zębach bez...