Wybrane procedury nowoczesnego postępowania endodontycznego

Lokalizacja ujść kanału

Jeśli komora jest zobliterowana, a ujście kanałowe niewidoczne, należy użyć 1-2-proc. roztworu błękitu metylenowego, wkraplając go na około 5 min do komory. Po wypłukaniu ujście kanałowe jako mniej zmineralizowane będzie wybarwione bardziej intensywnie na kolor niebieski niż pozostałe tkanki. Jeśli nadal mamy trudności ze zlokalizowaniem ujść kanału, można użyć urządzeń powiększających, do których należą lupy oraz mikroskopy endodontyczne. Przy stosowaniu optyki powiększającej pomocne są lusterka stomatologiczne przedniopowierzchniowe. Po znalezieniu ujść kanału zawsze należy potwierdzić drożność narzędziami ręcznymi, niezależnie od wyboru metody ręcznej czy maszynowej. Niezbędnym narzędziem do tego celu jest pilnik typu C(VDW) C+ (Dentsply Maillefer), występujący w czterech rozmiarach: 6, 8, 10, 15 wg ISO. Charakteryzuje się on dużą sztywnością i wytrzymałością na złamania. W przypadku kanałów zakrzywionych należy zastosować Flexicut file (VDW) wykonane ze stopu chromowo-niklowego o dużej giętkości i odporności na złamanie.

Pomiar długości kanału

Po potwierdzeniu drożności przystępujemy do pomiaru długości kanału endometrem częstotliwościowym, np. Raypex 5 (VDW,) przy użyciu pilnika negocjującego o średnicy 10, gdyż średnica na wierzchołku odpowiada najczęściej rozmiarowi 10 wg ISO. Najbardziej obiektywną metodą pomiaru długości kanału jest połączenie metody radiologicznej z elektroniczną. Przy stosowaniu metody elektronicznej należy pamiętać o jej ograniczeniach, tzn. w perforacjach kanału, przy niezakończonym rozwoju wierzchołka korzenia, gdy kanał ma postać rozszerzającego się dowierzchołkowo lejka oraz resorbcji, jest ona nieskuteczna. Lekarz endodonta może opracować kanał ręcznie lub maszynowo.