Wykorzystanie zjawiska autofluorescencji tkankowej po wzbudzeniu

Tytuł: Wykorzystanie zjawiska autofluorescencji tkankowej po wzbudzeniu światłem lasera o długości fali 405 nm w diagnostyce potencjalnie złośliwiejących zaburzeń błony śluzowej jamy ustnej – opis przypadków

• Diagnostyka schorzeń błony śluzowej jamy ustnej klasycznie jest oparta na badaniu klinicznym i histopatologicznym pobranego materiału ze zmienionej chorobowo tkanki.
• W artykule opisano dwa przypadki leczenia pacjentów z liszajem płaskim z wykorzystaniem zjawiska autofluorescencji tkankowej po wzbudzeniu światłem lasera.
• Przedstawiono przykłady zastosowań zjawiska autofluorescencji podkreślające szerokie spektrum zastosowania jej jako uzupełniającej metody diagnostycznej w wielu dziedzinach stomatologii.

Title: The use of tissue autofluorescence after excitation with 405 nm laser light in the diagnosis of potentially malignant disorders of the oral mucosa – case reports
Streszczenie: Liszaj płaski (oral lichen planus, OLP) należy do grupy potencjalnie złośliwiejących zaburzeń błony śluzowej jamy ustnej (ang. oral potentially malignant disorders, OPMD). Zwiększenie ryzyka transformacji nowotworowej jest związane m.in. z czerwonymi postaciami choroby (formy erozyjne). Pomocnym narzędziem diagnostycznym w tej grupie pacjentów jest wizualizacja autofluorescencji z wykorzystaniem światła laserowego o długości fali 405 nm, która umożliwia wykonanie tzw. biopsji optycznej, ułatwiającej wybór obszaru do biopsji, jak i [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas