Wystawianie orzeczeń o czasowej niezdolności do pracy przez dentystę
Pracownik ma prawo nie wykonywać swojej pracy, jeżeli nie jest do tego zdolny z powodu choroby. Formalnym przejawem spełnienia tego warunku jest zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy (zwane powszechnie zwolnieniem lekarskim), wydane zgodnie z wymogami określonymi prawem. Lekarz/dentysta ocenia stan zdrowia i jego wpływ na zdolność do pracy oraz wydaje stosowne zaświadczenie. Kodeks pracy nie definiuje wprost pojęcia „choroby” czy też „niezdolności do pracy”. Pojęcie „choroba” w znaczeniu prawnym jest to zazwyczaj takie zdarzenie ubezpieczeniowe, z którym łączy się określone świadczenie ubezpieczeniowe, a rozpoczyna się ona wtedy, gdy stan zdrowia w określony sposób wpłynie na zdolność do pracy. Kończy się natomiast z chwilą odzyskania tej zdolności albo z chwilą stwierdzenia trwałej niezdolności do pracy. Choroba stanowi okoliczność usprawiedliwiającą nieobecność w pracy i uprawnia po spełnieniu ustawowych przesłanek do pobierania odpowiednich świadczeń pieniężnych.
Do końca 2015 roku zasady wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy regulowała Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zgodnie z powyższą ustawą Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważniał do wystawiania tych zaświadczeń lekarza lub lekarza dentystę po złożeniu przez niego pisemnego oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy. Natomiast 1 stycznia 2016 r. regulacje powyższe uległy zmianie w związku z wejściem w życie Ustawy z dnia 15 maja 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
