Wpływ terapii fotodynamicznej (PDT) na biofilm Enterococcus faecalis w pierwotnych i wtórnych zakażeniach doświadczalnych kanału korzeniowego
Najważniejsze fotosensybilizatory opisywane w piśmiennictwie to: pochodne hematoporfiryny (620-650 nm), fenotiazyny – np. błękit toluidynowy i błękit metylenowy (620-700 nm), cyjanina (600-805 nm), związki roślinne (550-700 nm) i ftalocyjaniny (660-700 nm) [18-20].
Wykazano, że PDT może być stosowana jako terapia wspomagająca w połączeniu z konwencjonalnym leczeniem endodontycznym w celu uzyskania optymalnej redukcji drobnoustrojów przy pierwotnych zakażeniach kanałów [21-23]. Garcez i wsp. [24] badali skuteczność PDT w powtórnym leczeniu kanałowym in vivo. Stwierdzili, że PDT jako terapia wspomagająca konwencjonalne leczenie kanałowe powoduje dalsze znaczące obniżenie ładunku bakteryjnego po przepłukaniu roztworami podchlorynu sodowego, nadtlenku wodoru i EDTA, działając też na wielolekooporne bakterie. Przy powtórnym leczeniu kanałowym nie można całkowicie usunąć materiałów wypełniających kanał korzeniowy, co zakłóca dezynfekcję systemu kanałów korzeniowych. W oparciu o wcześniejsze doniesienia oczekuje się, że PDT powinna wywrzeć dodatkowy efekt antybakteryjny po przepłukaniu kanałów korzeniowych, działając zwłaszcza na oporne mikroorganizmy.
Celem badania było określenie przeciwbakteryjnego działania terapii fotodynamicznej (PDT) na biofilm Enterococcus faecalis w doświadczalnie zakażonych kanałach korzeniowych ludzkich zębów w zakażeniach pierwotnych i przy powtórnym leczeniu kanałowym.
Metoda
Okazy zębów
Do badania wybraliśmy sto sześćdziesiąt usuniętych w całości stałych zębów ludzkich, przednich lub przedtrzonowców. Wykonano dwa radiogramy każdego okazu, jeden w projekcji policzkowo-językowej/podniebiennej, drugi – mezjalno-dystalnej, by upewnić się, że zęby miały prawidłowe komory miazgi, drożne kanały korzeniowe i w pełni wykształcone wierzchołki [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
