Zastosowanie technologii skanowania CBCT modeli diagnostycznych w ortodoncji – blaski i cienie

Streszczenie: Modele gipsowe są w ortodoncji jednym z podstawowych narzędzi do diagnozowania wad zgryzu i planowania leczenia, lecz od kilku lat coraz większą popularność zyskują modele cyfrowe, uzyskiwane między innymi metodą skanowania CBCT modeli i wycisków. Zaprezentowany przegląd piśmiennictwa na temat użycia oraz dokładności modeli cyfrowych dowiódł, że są one dokładną, wydajną i łatwą w użyciu alternatywą dla modeli gipsowych, przyczyniającą się do rozwoju praktyk ortodontycznych. Jednak mimo wielu pozytywnych cech i ciągłego rozwoju technologii ich powstawania modele cyfrowe nie są pozbawione wad, wśród których można wymienić nadal wysoką cenę czy też wymóg dodatkowego wyposażenia gabinetu.

Słowa kluczowe: CBCT, skanowanie, modele diagnostyczne, ortodoncja

Modele gipsowe są w ortodoncji jednym z podstawowych narzędzi diagnostycznych. Są one też niezastąpione w ocenie postępów leczenia i dokumentacji przypadków. Zgodnie z przepisami Ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (t.j. Dz.U. z 2012 roku, poz. 159 z późn. zm.) czas przechowywania dokumentacji medycznej przez placówki medyczne wynosi aktualnie 20 lat, licząc od początku roku kalendarzowego po roku, w którym pacjent zakończył leczenie [1]. Biorąc pod uwagę, że każdy pacjent posiada co najmniej

2 modele, a placówka wciąż rozpoczyna leczenie nowych pacjentów, ich liczba wzrasta w bardzo szybkim tempie, zajmując dużą część gabinetu lub archiwum. Od kilku lat coraz większą popularność zyskują modele cyfrowe, chociaż nie są one wolne od wad. Ceny skanerów wewnątrzustnych są wciąż bardzo wysokie, co sprawia, że rozsądnym rozwiązaniem może być skanowanie CBCT modeli gipsowych lub wycisków silikonowych, możliwe dzięki modułowi wurządzeniudotomografii.