Koronektomia dolnego zęba mądrości
Ranę przepłukano 0,9-proc. roztworem soli fizjologicznej oraz zaszyto szwami niewchłanialnymi, monofilamentowymi 5-0, uzyskując pierwotne zamknięcie rany (fot. 7). Pacjentka kontynuowała antybiotykoterapię amoksycyliną 1 g co 12 godz. przez kolejne 10 dni oraz stosowała roztwór chlorheksydyny 0,1% i chlorobutanolu 0,5% do płukania jamy ustnej. Po ustąpieniu znieczulenia nie stwierdzono wystąpienia zaburzeń czucia. W czwartej dobie po zabiegu wykonano zdjęcie kontrolne (fot. 8). Po zabiegu wystąpił obrzęk, który spowodował nieznaczne rozejście się brzegów rany. W trzeciej dobie po zabiegu wystąpił suchy zębodół. W celu przyspieszenia gojenia się rany oraz zmniejszenia dolegliwości bólowych pacjentki stosowano pastę bezbiałkowego dializatu z krwi cieląt i polidokanolu. Szwy ściągnięto po 14 dniach.
Po trzech miesiącach pacjentka zgłosiła się na wizytę kontrolną. Stwierdzono całkowite wygojenie rany. Pacjentka nie zgłasza żadnych dolegliwości. Wykonano kontrolne zdjęcie pantomograficzne (fot. 9), na którym można zaobserwować minimalne przesunięcie korzeni w kierunku jamy ustnej.
Dyskusja
Zabieg koronektomii należy do kontrowersyjnych. Pozostawione korzenie oraz obnażenie miazgi w związku z odcięciem korony zęba wzbudzają obawę o wystąpienie powikłań infekcyjnych oraz o długoterminowe powodzenie zabiegu. Liczne badania pokazują jednak, że takie obawy są nieuzasadnione i przy spełnieniu kilku warunków istnieją duże szanse na powodzenie zabiegu. Celem zabiegu koronektomii jest zachowanie żywej miazgi w pozostawionych korzeniach. W związku z tym nie należy kwalifikować do zabiegu zębów zajętych próchnicą oraz z chorobami miazgi i tkanek okołowierzchołkowych. W trakcie zabiegu należy unikać mobilizacji korzeni zęba, gdyż skutkuje [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
