Zębopochodna torbiel gruczołowa imitująca okołowierzchołkową torbiel korzeniową – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Wydaje się, że warto odnotować fakt ekspresji Ki-67 – antygenu będącego standardową miarą aktywności proliferacyjnej – w jądrach komórek nabłonka, nie tylko znajdujących się w warstwie podstawnej i przypodstawnej, ale również w wyższych warstwach, a nawet całkiem powierzchownie. Fakt ten nie jest wystarczającym powodem do stwierdzenia złośliwego charakteru zmiany, ale jednak wskazuje to na aktywność biologiczną nabłonka tego rodzaju torbieli i – w dalszej konsekwencji – pośrednio tłumaczy agresywny przebieg kliniczny.
Niektórzy sugerują, że pojawienie się komórek wydzielających śluz w nabłonku wielowarstwowym płaskim można uważać za przejaw tzw. prozoplazji [25]. W tym kontekście interesujące jest, że przynajmniej w przedstawianym przez nas przypadku w żadnym miejscu komórki wydzielające śluz nie były obecne w najbardziej podstawnych warstwach nabłonka, co prowadzi do wniosku, że komórki nabłonka zębopochodnego w GOC zachowują potencjał do przekształcenia swojego fenotypu nie tylko w strefie bazalnej (germinalnej) lub parabazalnej. Nie można też wykluczyć, że ich transformacja może zależeć od (hipotetycznych) czynników indukcyjnych mogących pojawiać się wewnątrz światła torbieli, np. na skutek różnych procesów biochemicznych przebiegających w treści wypełniającej torbiel.
Wyróżnia się kilka metod leczenia GOC, a wybór postępowania uzależniony jest przede wszystkim od wielkości zmiany oraz jej budowy komorowej, gdyż to właśnie te czynniki w głównej mierze wpływają na nawrotowość omawianej torbieli [26]. Największym odsetkiem nawrotowości cechowały się przypadki GOC o dużych rozmiarach i wielokomorowej budowie, w których przebiegu doszło do perforacji blaszki zbitej kości [27]. Czynnikiem mającym bezpośredni wpływ na nawrotowość zmian tego [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
