Zespół taśm owodniowych – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Niektórzy badacze zauważyli, że chociaż powyższa teoria wyjaśnia niektóre przypadki zespołu pasm owodniowych, to nie wystarcza do wyjaśnienia wszystkich przypadków powstania taśm owodniowych. W niektórych przypadkach dotknięte struktury anatomiczne to narządy wewnętrzne trzewne z histologicznie nienaruszoną wyściółką owodniową. W takich przypadkach uważa się, że główną przyczyną jest zaburzenie przepływu krwi płodu niezwiązane z obecnością taśm. To uszkodzenie naczyń może wynikać z ekspozycji na mizoprostol w pierwszym trymestrze ciąży i/lub pobrania próbki kosmówkimprzed 10. tygodniem ciąży (1, 6).

Objawy i różnicowanie z innymi chorobami

Zespół pasm owodniowych jest zwykle diagnozowany podczas porodu lub wkrótce po urodzeniu na podstawie charakterystycznych objawów fizycznych. Minimalne kryteria diagnostyczne obejmują wykrycie pewnych nieprawidłowości w obrębie rąk, nóg, palców rąk i/lub stóp, tj. pierścieniowatych zwężeń lub defektów amputacji, zespolenia (syndaktylia) między niektórymi palcami i/lub pasmami tkanki przyczepionymi do końca dotkniętych palców. Pierścienie zaciskające się na strukturach anatomicznych płodu, często prowadzące do amputacji wewnątrzmacicznej kończyn lub palców, to najczęstsze objawy występujące w co najmniej 80% przypadków. Pasma owodniowe mogą być obecne, ograniczone do skóry lub tkanki miękkiej i mogą sięgać głęboko w tkankę. Jeśli taśma stworzy pętle i zaciśnie się na kończynie, to skutkuje amputacją w macicy, wówczas amputowana część jest zwykle resorbowana i niewidoczna po urodzeniu. Wady kończyn obejmują pierścień przewężenia kończyny z obrzękiem dystalnej części, brak dystalnych części jednego lub więcej palców rąk i nóg, zwłaszcza środkowych palców, przykurcze lub złamania. Dolne kończyny są dotknięte częściej niż górne, a kciuk jest zwykle oszczędzany ze względu na o...