Rozpoznanie i leczenie jednostronnego zgryzu otwartego bocznego z wykorzystaniem tymczasowego zakotwienia szkieletowego (TAD) – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Streszczenie: Niniejsze doniesienie przedstawia rozpoznanie i skuteczne leczenie jednostronnego zgryzu otwartego bocznego (posterior open bite, POB) u 15-letniego chłopca rasy kaukaskiej. Zastosowano prostą mechanikę, aby wykluczyć ankylozę zębów w odcinku tylnym po stronie lewej jako czynnik etiologiczny POB. Następnie kontynuowano tę samą mechanikę w celu rozszerzenia jednostronnie zwężonej szczęki, aby wytworzyć przestrzeń i zamknąć POB. Zastosowano biomechanikę odcinkową, aby uniknąć niepożądanych ruchów zębów. Następnie zastosowano technikę łuku ciągłego w celu skoordynowania łuków zębowych i osiągnięcia celów leczenia.

Słowa kluczowe: zgryz otwarty boczny, tymczasowe zakotwienie szkieletowe (TAD)

Wstęp

Zgryz otwarty boczny (POB) określa się jako niezdolność pewnej liczby zębów w jednym odcinku lub obu przeciwległych odcinkach policzkowych do osiągnięcia zwarcia podczas kontaktu zębów siecznych [1]. Opisano dwa warianty POB: pierwszy dotyczy sytuacji, w których kontakt zwarciowy jest obecny tylko w zakresie zębów przednich, bez stykania się zębów tylnych, a drugi – gdy stykają się zęby przednie i część zębów tylnych. Generalnie zgryz otwarty występuje u około 25-38% pacjentów leczonych ortodontycznie [2], a etiologia jego jest wieloczynnikowa w wyniku interakcji czynników genetycznych i środowiskowych [1]. POB jest jednostką rzadką, mogącą mieć związek ze stanami takimi jak: nawykowe wpychanie języka między zęby, nawykowe ssanie/gryzienie palca, oddychanie ustami, przerost migdałka gardłowego, zespoły wad rozwojowych i niecałkowite wyrznięcie się pierwszych zębów przedtrzonowych [3]. Inne przyczyny zgryzu otwartego obejmują przeszkody w wyrzynaniu się zębów, takie jak obecność zębó...