Leczenie zmian w tkankach okołowierzchołkowych – opis przypadku

Ze względu na złe samopoczucie pacjenta ostateczne opracowanie kanałów oraz ich wypełnienie odroczono do następnej wizyty. Do komory założono watkę z Crésophène (Septodont), a ubytek zamknięto cementem szkłojonomerowym. Kolejna wizyta miała miejsce dopiero po 6 tygodniach ze względu na zagraniczny wyjazd pacjenta. Pomiędzy wizytami nie wystąpiły żadne dolegliwości, a poprawa nastąpiła wkrótce po pierwszej wizycie. Podczas drugiej wizyty ostatecznie opracowano wszystkie 4 kanały do rozmiaru MAF = 35 na długość roboczą WL = 22 mm dla kanału mezjalnego językowego, WL = 25 mm dla kanału mezjalnego policzkowego oraz WL = 22 mm dla obu kanałów dystalnych. Wypełnienia kanałów dokonano metodą kondensacji bocznej gutaperki z uszczelniaczem AH Plus. Następnie skierowano pacjenta na kontrolne rtg. przylegające, które wykazało nieznaczne przepchnięcie sealera w obrębie kanałów dystalnych oraz kanału mezjalnego językowego wraz z wypełnieniem kanału bocznego. Ubytek wypełniono cementem szkłojonomerowym i pozostawiono ząb do obserwacji i kontroli rtg. Po tym czasie zaplanowano odbudowę protetyczną korony klinicznej zęba ze wzmocnieniem włóknami szklanymi. Kontrolne rtg. przylegające zęba 46, które wykazało wygojenie się zmiany przy wierzchołku korzenia mezjalnego i znaczne zmniejszenie się zmiany przy wierzchołku korzenia dystalnego, wykonano dopiero po upływie 24 miesięcy ze względu na długą nieobecność pacjenta w kraju (fot. 5).

Po zakończeniu leczenia endodontycznego zęba 46 wykonano rtg. pantomograficzne w celu dalszej diagnostyki i zaplanowania leczenia zachowawczego pozostałych zębów, na podstawie którego podjęto decyzję o ponownym leczeniu endodontycznym zęba 36. Leczenie to podjęto dopiero 2 lata po poinformowaniu pacjenta o takiej konieczności! Ząb charakteryzował się rozległym wypełnieniem kompozytowym oraz częściowym wypełnieniem kanałów korzeniowych. W obrazie rtg. widoczne były przejaśn...