Związki fluoru niezmiennie istotne w profilaktyce dentystycznej

TITLE: Fluor compounds invariably important in dental prophylaxis
STRESZCZENIE: Celem pracy jest przedstawienie znaczenia związków fluoru w profilaktyce dentystycznej, z uwzględnieniem ich wpływu na twarde tkanki zęba.
SŁOWA KLUCZOWE: fluor, profilaktyka fluorkowa
SUMMARY: The aim of this paper is to present the importance of fluoride compounds for dental prophylaxis, including their influence on hard dental tissues.
KEYWORDS: fluoride, fluoride prophylaxis

Fluor należy do pierwiastków, których wpływ na zmniejszenie frekwencji i intensywności próchnicy został należycie udowodniony w licznych badaniach doświadczalnych i klinicznych. W środowisku jamy ustnej jony fluorkowe moderują i ograniczają rozwój próchnicy poprzez mechanizmy hamowania demineralizacji, wzmożenia remineralizacji (przy stężeniu fluoru w ślinie powyżej wartości 0,03 ppm), obniżania wzrostu oraz zwalniania metabolizmu bakterii próchnicotwórczych.

Kości i zęby to szczególne odmiany tkanki łącznej, o wysokiej zawartości składników mineralnych (60-80% suchej masy kości). Podstawowym minerałem budulcowym zębów jest fosforan wapnia występujący głównie w postaci kryształów hydroksyapatytu. Bardzo istotną cechą hydroksyapatytu szkliwa jest zdolność wymiany jonów z otoczenia, przy czym szczególnie łatwo wymianie ulega jon hydroksylowy OH^- na jon fluorkowy F^-. Tak wzmocnione szkliwo (zawierające kryształy fluorohydroksyapatytu) wykazuje większą odporność na działanie kwasów produkowanych przez bytujące w płytce nazębnej bakterie próchnicotwórcze (1-7).

Sposób dystrybucji fluoru do szkliwa determinowany jest stężeniem fluoru w środowisku bezpośrednio otaczającym ząb. Częsty kontakt szkliwa z niskimi stężeniami...